Ако грубо (и неправедно, но заради поентата) ги анализираме луѓето што работат во училиштата, ќе видиме две основни категории.

Записничари – Прават увид и не решаваат, туку запишуваат во дневник и им пренесуваат на родителите.

Значи, ова е човек кој не си ја разбрал работата. Има нереални очекувања децата да доаѓаат на училиште образовани и едуцирани и дека негова задача е да го процени нивото на развојот на детето и да го запише тоа што е можно подраматично, да им го пренесе на родителите и „со добра намера“ – да го казни детето колку што е можно повеќе.

Целта на престојот на такво лице во воспитно-образовниот систем не постои. Уште поточно, тоа е штетно. Таа личност, додека полека ги запишува децата во дневникот, односно децата (кои сè уште немаат поим каде се, колку и да изгледаат големи), не размислува колку кавги внесува во тие семејства. Таа личност не размислува дека долева масло на разводот со секое запишување. Не размислува дека пијаниот (или само неразвиениот) татко го претепал тоа дете тој ден, дека нема да оди на родендени, на воздух… Не, не размислува. Зема убаво пенкало (тастатура) за да биде записничар на својата работа, а не некој што треба со своето знаење и вештини да ги спречи 90 % од тие работи. Не, не држи вода приказната дека родителите се вакви, такви. Децата се 5-8 часа во градинка и во училиште. Ако се необразовани и невоспитани, виновен е и системот.

Лидери – пред сѐ добри луѓе, познавачи на својата професија, со изразена способност да бидат во „туѓи чевли“, наставници, срца кои одат со вулканска енергија.

Дошле на работа да го поправат светот, да донесат насмевка, знаење и љубов од секое дете, колега, родител. Тие не копаат во раните на семејствата за да го оправдаат својот неуспех. Речиси никогаш не ги пуштаат проблемите да излезат од училницата или во дневникот да го забележат тоа, или во куќата на детето, тие ги решаваат проблемите. Тие знаат, сакаат, можат. Тие се златни лостови на секоја куќа, секоја држава, темел на сѐ што постои, па и на универзумот.

Ме боли душата што се измешани во ист систем.

Автор: Снежана Голиќ, педагог

Извор