Кога станува збор за удирањето, постојат различни мислења за тоа како тоа влијае врз детето. Додека некои родители тврдат дека повременото удирање не е толку страшно, други јасно истакнуваат дека тоа никогаш не е прифатливо и не го оправдуваат во никој случај. Резултатите од новото истражување дефинитивно ги поддржуваат противниците на удирањето по задникот.
Истражување објавено во научното списание „Развојна психологија“ открива дека децата што се казнуваат со удирање по задникот на 15 месеци имаат полош темперамент и однесување подоцна во детството и во нивните тинејџерски години. Истражувачите проучувале 15-месечни деца и го следеле нивното однесување преку анкети до петто одделение од основно училиште. Негативните последици се покажале точни и низ расните и социо-економските групи.
Друго ново истражување го следело влијанието на удирањето сè до зрелоста. Истражувачите проучувале 8.300 луѓе на возраст од 19 до 97 години и речиси 55 отсто признале дека биле удирани по задникот додека биле деца – повеќето мажи, а токму тие 55 отсто биле оние што имале депресија и други проблеми со менталното здравје, како и проблеми со консумирањето алкохол и дрога.
– Важно е родителите да се воздржат од какво било физичко казнување затоа што е јасно дека може да има долгорочни последици – објаснува Густаво Карло, психолог и автор на истражувањето, додавајќи дека родителите треба да ги учат своите деца како да управуваат со нивното однесување на рана возраст, доколку сакаат позитивно однесување кај децата.
Претходните истражувања покажаа дека физичкото казнување е поврзано со краткорочни влијанија врз развојот на детето низ детството, но овие нови истражувања сугерираат дека удирањето може да има негативни последици во иднина.
– Ова е особено важно затоа што едно истражување од 2014 година открило дека децата чии родители ги удирале по задникот на рана возраст може да имаат негативни последици во иднина – вели психологот Карло, објаснувајќи дека околу 30 отсто од децата на возраст под една година се удирани по задникот.
Постојат многу начини да се дисциплинира детето без физичко казнување, а тактиките што се покажале како најкорисни вклучуваат „паузи“, јасно соопштени ограничувања и правила и квалитетна комуникација со детето. Важно е родителите да бидат реални и трпеливи со своите деца затоа што малите деца сè уште учат и го истражуваат светот околу нив.
Психологот Ана Мужак објаснува дека родителите, понекогаш уморни од однесувањето на децата, употребуваат физичко казнување, но нагласува дека ова не го решава проблемот и не му кажува на детето што не е добро или што треба да се поправи.
– Телесната казна е омаловажувачка за детето и ги нарушува односите со родителите бидејќи во таа ситуација возрасниот само ја нагласува неговата моќ и авторитет. Така ние го учиме детето дека насилството е оправдан начин за решавање конфликтни ситуации. Различни истражувања покажуваат дека физичкото казнување не е ефикасна воспитна мерка и не дејствува долгорочно на однесувањето – вели Ана.
912