Тагата е емоција како и секоја друга. Сепак, оваа емоција прави да се чувствуваме лошо и предизвикува многу необични пориви кај нас кога е во прашање детската тага. Во одредени моменти, тагата е и неопходно чувство бидејќи без неа не можеме да одржиме емоционална рамнотежа. Секако дека е добра емоција сѐ додека внимаваме на таа тага и бараме решенија кои ќе направат да се чувствуваме подобро. Затоа, мора да научиме да ја препознаваме тагата и правилно да управуваме со неа за да почнеме да се чувствуваме подобро – ние или нашите деца.

Кога вашето дете е тажно, не можете само да замавнете со раката и да го оставите да тагува, но не е добро и да му кажете дека не треба да биде тажно. Важно е да знаете некои клучни тактики и упатства кои би можеле искрено и ефективно да го утешат детето кога е тажно.

Како да знаете дека детето е тажно?

Секоја личност е различна, а исто така и секое дете. Значи, на прв поглед нема да можете да препознаете дали детето е тажно или не бидејќи тагата може да се изрази на најсуптилен начин. На пример, може да има промени во однесувањето, децата да се изолираат од другите или повеќе да не сакаат да зборуваат толку многу како порано. Затоа, важно е да се обрне внимание на она што детето го прави или го кажува.

И апатијата може да биде дел од тагата, како и плачењето или промените во навиките, на пример, послаб апетит или повеќе спиење. Исто така, детето може да покаже анксиозност со тоа што се однесува поинаку од вообичаеното. Причините за тагата можат да бидат многу различни и понекогаш лесно да се препознаат, а понекогаш не. Ако се чувствувате лошо поради овие видови емоции кај вашето дете, веројатно ќе сакате да најдете начин како тоа да се чувствува подобро и да биде порасположено.

Кога детето е тажно, важно е да го ислушате, заедно да ја барате причината за неговата тага, да разговарате за неговите чувства и да му помогнете. Се разбира, од клучно значење е никогаш да не ги намалувате чувствата на вашето дете, никогаш да не го казнувате или карате поради тоа – и поради тага и поради каква било емоција.

Ова е важно да го имате на ум кога детето е тажно:

Гушкајте се – човечката топлина и блискост лесно може да направат да се чувствуваме подобро, поблиски и поповрзани со другите. Затоа, гушкањето дете кое се чувствува депресивно и тажно е вистинскиот начин да се чувствува подобро, дури и ако детето сѐ уште е тажно поради некоја причина. Се разбира, ако детето не сака физички контакт, мора да го почитувате тоа.

Признајте ја тагата – тагата е исто толку важна емоција како и секоја друга што би можеле да ја сметаме за подобра емоција, како среќата. Вашето дете треба да знае дека иако станува збор за емоција поради која се чувствуваме лошо, треба да ја разбереме, бидејќи тоа е нешто што сите го чувствуваме одвреме-навреме.

Помогнете му на детето да ги препознае своите чувства – тагата понекогаш се манифестира преку агресија или фрустрација. Затоа, на децата треба да им се даде простор и да научат здрави начини да се ослободат од своите чувства, секогаш почитувајќи се себеси и другите.

Слушајте го детето што вели – слушајте со разбирање и сочувство, но не осудувајте ги и не омаловажувајте ги чувствата на детето.

Кога треба да бидете загрижени?

Тагата сама по себе не е лоша, сѐ додека со неа се постапува правилно. Децата треба да се научат дека тагата е минливо чувство кое ни кажува дека треба да бараме решенија. Сепак, понекогаш треба да посветите повеќе внимание на детската тага и доколку е потребно, да побарате стручна помош. На што треба да внимавате?

  • Тагата трае предолго (со недели);
  • Детето често плаче;
  • Се жали за сѐ;
  • Нема интерес за работите што порано ги сакало;
  • Не сака да јаде и никогаш не е гладно;
  • Не спие добро;

Тагата не треба да се потисне, туку да се разбере

Децата треба да научат дека тагата е поттик за барање помош, особено ако осаменоста или негативните мисли прават да се чувствуваат лошо. Во оваа смисла, треба да размислиме што ни се случува и да одиме напред. Да се ​​биде тажен не е лоша работа и не треба да ја потиснуваме таа емоција. Но, треба да разбереме како да се бориме против ова чувство.

Во секој случај, ако оваа емоција е многу честа кај детето, најдобро е да разговарате со лекар. Неопходно е да се утврди дали на детето му е потребна стручна помош за процена на менталното здравје и дали му треба третман или терапија.

Извор



912

X