„Има денови кога не сум на врвот на задачата.

Кога сум долу.

Кога се преиспитувам и кога имам впечаток дека не ми оди.

Тоа се обично оние денови во кои не сум сосема своја, но
без разлика на сè, секогаш сум на децата.

Тие и тогаш ме набљудуваат со истата доза на љубов и приврзаност.

Тие се мојот непресушен извор на сила и мотивација.

Бидејќи децата веруваат во нас и тогаш кога самите ќе почнеме да се сомневаме.

Децата нè сакаат и кога самите ќе заборавиме да се сакаме.
Како и ние нив.

Тоа е магичен круг од кој никогаш не би сакала да излезам.

Лана“.