Прашањата до психолозите и психотерапевтите може да ги испраќате на е-пошта: prasajpsiholog@deca.mk. Ве молиме прашањата пишувајте ги на кирилица. Нашето мото е: Кој прашува, дејствува! Кој си молчи, претпоставува!

ПРАШАЊЕ: Ви се обраќам за совет за мојот внук. Сега има 4,5 години и има отпор кон сѐ што е надвор од домот. Неговите родители се разведени. Треба да оди кај татко му два пати во неделата, но сега одбива. Го запишаа во градинка, но секое утро е ужас да се слуша неговото плачење и одбивање. Кога и да дојде некој кај нас дома, тој седнува на креветот и воопшто не комуницира. Истото се случува и ако некако успееме да го однесеме некаде. Не сака да излезе ни на улица, ни да одиме до продавница. Пробавме со објаснување, со поостар тон и со одземање на омилената играчка, но ништо не помага. Ве молам за совет.

ОДГОВОР: Не сте навеле кога се случил разводот на родителите и кога вашето внуче се соочило со оваа промена. Децата на свој начин се борат со прифаќањето и приспособувањето на новата семејна динамика. Сега живее со мајката, а кај таткото оди двапати во неделата. Во моментот кога родителите поминуваат низ разводот доста често се соочуваат со многу бурни и јаки чувства и се занимаваат со себе, а чувствата на децата во тој период се запоставени.

Се чини дека сите се околу детето, а никој вистински не е покрај него. Од заедничкото живеење детето треба да се приспособи на нова динамика, му се руши светот и не може да разбере што навистина се случува. Веројатно е уплашен, тажен и лут, се соочува со своите стравови, а седењето и неодењето никаде, останувајќи во својата комфорна зона, е негов одбранбен механизам со кој се штити. Сѐ што се случува е непознато и ново. Нова е и градинката. Новите и непознати ситуации можат да направат децата да се чувствуваат несигурно, непријатно и да предизвикаат фрустрација. Во такви ситуации, децата бараат свој извор на сигурност, стабилност и предвидливост. Кај децата доста чест и вообичаен е стравот од одвојување. Во тој случај мајката треба да го увери детето дека ќе дојде по него и одвојувањето треба да оди полека, прво на неколку саати и постепено времето да се зголемува. Можете да почнете со вежбање и кога доаѓа кај вас за да се зголемат интервалите на седење. На детето најмногу му е потребна сигурноста, која веројатно во овој момент не ја чувствува.

Би било добро родителите, доколку се во можност, да разговараат и да му се посветат на детето, вистински, а не само да бидат присутни до него.
Двајцата поединечно да разговараат со него и да се потрудат да ја разберат причината зошто не сака да оди надвор и да има каков било контакт со другите луѓе. Во исто време да му дадат уверување дека и двајцата се секогаш тука за него и да ја почувствува сигурноста што му е потребна. Да ги рефлектираат неговите чувства и да имаат разбирање за нив. Доколку родителите немаат капацитет да го направат тоа за детето, би било добро некој од вас, баба и дедо, да бидат сигурно сидро во неговиот живот.

Доколку имате потреба од разговор и дополнителна помош, можете да закажете советување и психоедукација на sovetuvanje@gmail.com

Одговара: Билјана Манасова-Јовановиќ, дефектолог и психотерапевт; Психотерапија и советување 
е-пошта: sovetuvanje@gmail.com

Психолозите и психотерапевтите ги одговараат прашањата според редоследот на нивното испраќање, а одговорите ќе се објавуваат на Деца.мк. Одговорите имаат психоедукативна функција и ги насочуваат родителите кон посеопфатни насоки на решавање на состојбата што ги мачи. Се разбира, покомплексните прашања подразбираат покомплексен пристап.

Рубриката „Прашај психолог“ овозможува стручна поддршка од психолози и психотерапевти на родителите при справување и решавање одредени актуелни прашања од психолошка природа на нивните деца и е резултат на соработка помеѓу Деца.мк и „Психотерапика“ – здружение за психологија и психотерапија. На прашањата одговараат психолози и психотерапевти, членови и соработници на здружението, како и самостојни експерти, соработници на Деца.мк.