Летото носи долгоочекуван одмор, повеќе време поминато на отворено, патувања на плажа и порелаксиран ритам. Сепак, за децата, особено за децата од предучилишна возраст, тоа е и период кога инфекциите се почести отколку што би сакале. Високите температури, промените во дневната рутина, поминувањето време во групи и природа, но и предизвиците во исхраната, отвораат можност за болести кои најчесто доаѓаат тивко, но брзо го нарушуваат безгрижниот одмор.

Која е најчестата причина за посета на лекар во летните месеци?

Најчестата причина зошто родителите бараат совет од педијатар во лето се проблемите со варењето. Цревните вируси се особено чести кај децата кои престојуваат во групи, но и на патувања каде што е тешко да се одржат високи хигиенски стандарди. Честопати започнува со ненадејна мачнина, повраќање и водена столица.

Детето станува помирно, понекогаш екстремно поспано и јаде помалку. Главниот предизвик за родителите не е само следењето на симптомите, туку и обезбедувањето соодветен внес на течности бидејќи малите деца, особено доенчињата, можат многу брзо да дехидрираат. Во овие моменти клучно е често да се нудат течности, во мали голтки, да се биде трпелив и да не се форсира храната. Ако симптомите продолжат, ако детето одбива да пие или се чини дека е сè поисцрпено, тогаш не е време за чекање. Прегледот од лекар ќе помогне да се разјасни дали на детето му е потребна дополнителна терапија или надоместување на течности во болница.

Друга летна болест што ја гледаме сè почесто се вирусните инфекции со исип, особено таканаречената болест на рацете, нозете и устата. Ова е заразна, но генерално бенигна болест која главно ги погодува малите деца, особено во групи. Болеста започнува со треска и замор, а по еден или два дена се појавуваат мали плускавци на дланките, табаните и во устата. Поради болните промени во устата, децата често одбиваат да јадат и да пијат, што дополнително ги загрижува родителите. Иако обично не е потребна специфична терапија, важно е да се биде упорен во обезбедувањето течности, да се овозможи детето да се одмори и да се следи неговата општа состојба. Болеста се шири брзо, особено меѓу браќата и сестрите, па затоа е препорачливо да се остане дома неколку дена и да се намали контактот. Исипот обично исчезнува за седум до десет дена, а потоа детето постепено се враќа на својата вообичаена рутина.

Покрај дигестивните и вирусните инфекции, летото е и време на проблеми со кожата. Децата тогаш се поизложени на природата, водата, потта, каснувањата од инсекти и помалите повреди, па затоа кожата, особено чувствителна или склона кон атопичен дерматитис, често реагира. Една од најчестите бактериски инфекции на кожата во овој период е импетигото – болест која започнува како безопасна рана, а многу брзо се развива во црвенило со плускавци кои пукаат и се покриени со карактеристични жолтеникави красти. Промените најчесто се јавуваат околу устата и носот, но можат да се прошират и на други делови од телото. Во овие ситуации, важно е да не се паничи, но и да не се чека предолго бидејќи раната реакција со локален третман може да го спречи ширењето на болеста и потребата од антибиотици. Децата со импетиго не треба да бидат во групи додека лезиите не се исушат, а хигиената на рацете и избегнувањето чешање се клучни за превенција.

Честопати им се советува на родителите да обрнат поголемо внимание на однесувањето на своето дете во текот на летото отколку на самите симптоми. Весело дете со температура честопати не е причина за загриженост, но тивко, поспано и незаинтересирано дете секогаш бара поголемо внимание. Исто така, добрата подготовка не треба да се потценува бидејќи неколку основни предмети во кутијата за лекови за патување, како што се антипиретици, пробиотици, производи за нега на кожа и основни средства за нега на рани, ја прават разликата помеѓу брзо закрепнување и панично барање дежурна аптека во странски град.

Автор: д-р Ана Јагодиќ

Извор