Редовните вежби со висок интензитет во адолесценцијата може да придонесат за густината на коските и превенција од остеопороза подоцна во животот, покажува неодамнешно истражување.

Биле испитани 2.569 млади луѓе кои учествувале во истражување во Југозападна Англија, кое вклучувало многу здравствени фактори, вклучувајќи ги и нивото на активност, интензитетот на вежбите и коскената минерална густина.

Тие го анализирале влијанието на интензитетот врз разликата во здравјето на коските од 12. до 25. година од животот и откриле дека оние што извршуваат поголема физичка активност со повисок интензитет имаат значително поголема густина на подоцнежна возраст од оние што имаат активност со лесен интензитет.

Бидејќи овој вид јачина на коските е важен за идниот ризик од остеопороза, тоа значи дека вежбите што ги правеле како тинејџери може да имаат превентивен ефект како што стареат, нудејќи заштита дури и неколку децении подоцна.

– Не изненадува фактот дека активноста со низок интензитет или со слабо влијание не обезбедува многу промени во коските – вели д-р Белинда Бек од Универзитетот „Грифит“ во Австралија и директорка на клиниката за коски.

– Од минатите истражувања знаеме дека коските реагираат само на активност со висок интензитет, и тоа е точно на која било возраст. Исто така, знаеме дека подобрувањата во густината на коските како резултат од тој вид активност може да продолжи дури и ако престанете да вежбате, иако идеално би било да бидете активни во текот на целиот живот – вели таа.

Иако е важно да останете активни без оглед на вашата возраст, адолесценцијата и раната зрелост се особено клучни. Тогаш се јавува врвната јачина на коските, забележуваат истражувачите. Одржувањето на таа коскена густина преку продолжена активност со висок интензитет е она што создава заштитен ефект во текот на целата зрелост.

Скокањето, трчањето и која било друга активност што работи со гравитацијата е особено корисна, советува Бек, бидејќи го поттикнува растот.

Што се квалификува како интензивна вежба?

Еден класичен тренинг со висок интензитет, што значи вежбање пократко време, но со поголем напор, а може да вклучува отпор и скокање. Други примери на активност со висок интензитет се:

Трчање
Брзо искачување
Плиометриски вежби
Скокање со јаже
Брзо одење
Крос-кантри скијање
Спринт

Не постои прецизна дефиниција за висок интензитет, но можете да ја измерите на неколку начини, вклучително и со следење на отчукувањата на срцето и „тест за разговор“ за време на кардиовежбите, што значи, колку е повисоко нивото на интензитет, толку е попредизвикувачки да зборувате со повеќе зборови пред да застанете за да земете воздух, објаснува Ариел Ошаренко, физички терапевт и тренер за спортски перформанси.

Покрај обезбедувањето заштитен ефект врз здравјето на коските како што децата стареат, активноста со висок интензитет може да има и низа други придобивки за децата и тинејџерите, вели д-р Диса Хатфилд, претседателка на одделот за кинезиологија на Универзитетот во Род Ајленд.

Генерално, ова може да биде почеток на стекнување навика за доживотно вежбање, не само затоа што има заштитни здравствени ефекти од кои децата ќе имаат корист подоцна во животот, туку и затоа што е забавно.

Таа вели дека постојаната активност со висок интензитет може да влијае врз: самопочитта, перцепцијата за телото, социјализацијата, академските перформанси, менталната дисциплина, рамнотежата и мобилноста, движењето на телото, како и врз севкупниот квалитет на животот.

Извор