Имам проблем со нешто на кое неочекувано наидов како нов родител. Го забележав во текстови, реклами, на социјални медиуми и што е најважно – меѓу пријатели и семејство. Сите изгледа дека уживаат да се шегуваат со „совршениот“ родител. Нејзината куќа е секогаш чиста, децата имаат уредни фризури. Таа секогаш има спакувано здрава ужина во торбата. Секој ден се во паркот и одат на балансирани состаноци за играње. Листата со клишеа нема крај.
Секој сака да кажува шеги од ваков тип бидејќи: „Те молам, ајде да бидеме реални, никој не е совршен“. И, се разбира, тоа е вистина. Сфаќам. Вознемирувачки е да се гледа некој таков бидејќи реално како наоѓа време? Или можеби е вознемирувачко што нејзиниот сопруг толку многу помага, или таа можеби не работи – луксуз. Мојот проблем е тоа што сметам оти не е фер. Разбирам од каде произлегува сето тоа, но ми пречи. Не верувам дека кој било добар родител што дава љубов треба да се срами за своите методи.
Пораснав во дом во кој бев екстремно злоупотребувана. Имав 5 помлади браќа и сестри кои поминуваа низ тоа после мене. Знаете на што никогаш не беа жртва моите родители? На каков било потсмев. Никогаш не биле засрамени, не им се смееле, не ги критикувале за тоа. Луѓето знаеја дека гледам црвени знамиња лево и десно и избирам да гледам на другата страна бидејќи беше непријатно да се зборува за тоа.
Од друга страна, имаме мајки што работат и премногу напорно за задоволството на сите околу нив, а ние им се потсмеваме. Зборуваме зад нивен грб за ние да се чувствуваме подобро. Сега сум и јас една од тие мајки и каде и да се свртам, некој ми се смее што сакам да ги нахранам своите деца со органска храна или да ги вметнам во дополнителни едукативни активности. Ја слушам фразата „добри се“ многу често и го знам тоа. Сакам да дадам сè од себе за да им го овозможам најдоброто. Зошто тогаш јас сум таа што прави грешка? Навистина верувам дека луѓето се исмејуваат со тие мајки само за самите да се чувствуваат подобро – а нас да нè засрамат.
Но, се разбира, не мора сè да ви биде во најдобар ред. Но, ако разговараме за некого, ајде да се насочиме кон родителите што ја заслужуваат вината. Сигурно посакував некој да имаше храброст да зборува за тоа кога јас бев малечко девојче. Кога работите одеа на лошо.
Наместо сега да ги исмејуваме родителите што даваат сè од себе.
912