Воспитување

Што кога детето не сака да влезе во морето – фрустрации на родителите на летниот одмор

И сега што? Навидум мал и незначаен проблем, но како и обично во животот, овој банален проблем понекогаш предизвикува многу фрустрации и гнев.

Како што обично се случува, проблемот не е ниту морето, ниту детето, туку нашите очекувања. Некогаш причините за одење на море се љубовта кон морето, летувањата и одморот, а понекогаш родителите го организираат летувањето заради своите деца. Како и да е, за да стигнете до тоа море, навистина треба да се помачите. Вложивте труд, време и пари, ги потрошивте нервите на патување и пакување и на крајот за што – за детето да реши да не влезе во морето, да се налути и да биде незадоволно од секое ваше убедување, да се поти и да го касаат комарци.

Ако на тоа се додаде и сопругот, кој го разбрал одморот на начин кој подразбира веднаш да легне и да заспие, а вие се соочувате со распакување на работите, трчање по децата и барајќи ја првата најблиска продавница затоа што веќе се гладни, па мора и да подготвите нешто за ручек и вечера, и незадоволството расте уште повеќе.

Ако летувате со роднини, можете да заштедите пари и немате потреба да планирате каде ќе одите, но од друга страна ви симнувам капа. Гледањето со роднините секој ден од годината веројатно не е она за што сонувавте цела година. Особено кога покрај вас на морето пристигнуваат и сите ваши братучеди до осмо колено желни за море и опкружени со бучни деца кои, секако, имаат спротивен ритам на спиење од вашите деца. Иако сите овие се тривијални проблеми, вистинскиот проблем всушност се крие во нашите очекувања и начин на живот. Во текот на годината работиме напорно, се бориме да преживееме од еден сив зимски викенд до друг, сонуваме за одмори и празници. Кога сме соочени со многу помалку идеална реалност од онаа што ја очекувавме, нормално е да се чувствуваме мизерно и огорчено и да мислиме дека ќе беше подобро да останевме дома. Во основа, ако се пронајдовте во овој вовед, подготвив неколку т.н. совети и трикови кои ќе ви го олеснат одморот, вам и на вашите деца, ќе ви помогнат да уживате и да се вратите навистина посреќни и поисполнети отколку кога заминавте (не гарантирам дека ќе бидете поодморени бидејќи одите на пат со мали деца).

Родителите на мали деца не одат на одмор, само продолжуваат да се грижат за децата на друго место

Рака на срце, ова е вистина. Тешко е да се прифати ако сè уште имате многу живописни сеќавања на деновите поминати безгрижно во мирни бранови или ноќи поминати на островски фестивали. Сега уживате во зората секој ден, но не затоа што се враќате од забава, туку затоа што вашето дете се разбудило. Нема смисла да се жалите за минатото освен ако не сакате да се чувствувате мизерно. Наместо тоа, направете воен план со вашиот партнер (или роднини и/или пријатели) за да украдете малку време само за вас или за вас и вашиот партнер.

Често се вели дека не е задача на мажите да се грижат за децата и да одат на идилични семејни патувања, туку да управуваат со земјата. Но, бидејќи сите државници одат на одмор во текот на летото и државник во форма на вашиот маж може да се одмори од водењето на државата и да оди на плажа за децата попладне, додека вие одите да скокнете од вашата омилена карпа (со цел да останете живи, се разбира) и да прочитате барем едно поглавје од драга книга. Настрана шегата, колку се пореални вашите очекувања и колку помалку се усогласени со минатите времиња, толку е поголема шансата да се чувствувате исполнети по одморот затоа што ќе откриете некои нови форми на забава и ќе најдете малку време за себе.

Направете „летен“ план за вашата семејна рутина

Летната или морска рутина може да биде заморна, но децата ја сакаат рутината. Некои деца се пофлексибилни и не се толку врзани за нивниот распоред дома или за начинот на кој заспиваат, но ако вашето дете е од оние на кои навистина им се допаѓа рутината, направете слична и на море. Планирајте го денот за да спречите детето премногу да се измори, бидејќи комбинацијата од жешко сонце, замор и можеби глад (на пр., враќање дома од плажа половина час, еден час) може да создаде тотален хаос.

Плачење, бес, врескање, повраќање, тешко заспивање – повеќето од тоа можете да го спречите со напуштање на плажата навреме и игнорирање на оние што ви велат: „Па каде одиш? Сега е најубавото време!“, или: „Не ти е рано да одиш на плажа? Сè уште нема никој.“ Направете распоред за одење на плажа, сладолед, пченка, што и да сакате и држете се до него. Веќе вториот или третиот ден детето ќе ја сфати новата рутина и на сите ќе ви биде полесно.

Моето дете не сака да влезе во морето!

Ова е една од најчестите фрустрации. Гледате други деца како среќно трчаат во водата, учат да пливаат, нуркаат, дуваат со устата и гордо ѝ викаат на својата мајка: „Дали виде?“ Ги гледате оние мали спортисти чии родители ги запишале на школа за пливање на четири месеци, а сега на три години веќе поставуваат рекорди. Гордите родители ви објаснуваат дека „мускулите“ му ги ставиле само така, затоа што тој/таа всушност може да направи се без тоа, а вашето мило чедо не сака ни да ги пикне нозете во вода, или му влегла вода во очите и почнуваат хистериите: „Па ти си момче! Зарем ќе плачеш сега?!“

Можете да изберете две стратегии. Можете да прифатите дека оваа година детето едноставно не сака да се бања. Се капете, уживате, покажувате каде ќе пливате и/или скокате, што сте виделе итн., без да го убедите детето да го стори истото. Можете да почекате додека детето не биде подготвено да влезе во морето и за тоа време да му покажете со пример зошто сакате да пливате.

Ако навистина сакате да се капете заедно, би ви предложила да одите малку по малку, без да се тегнете или убедувате. Не избирајте го како начин фрлањето в море. Така детето само ќе му замери на морето, а и вам. Исто така, откажете се од помеките методи на убедување и уцени, како ветување сладолед ако влезе во морето и слично. Да се ​​турка детето во водата е исто така погрешно, иако тоа видно протестира и плаче, заедно со вашиот монолог: „Ама супер е. Па што ти е? Гледаш како сите пливаат и уживаат. Погледни го тоа момче таму.“ Исто како кога се обидувате да го натерате детето да јаде, а тоа не сака, така и со ова, и двајцата ќе бидете лути и фрустрирани наместо да уживате. Наместо тоа, можете да изберете да седите со вашето дете и да си играте со песок, кофички и лопатчиња. Пронајдете некој интересен камен и предложете му на детето да најде неколку за да ја направи кулата од камења уште поубава или подобра. Можете да ги гледате рибите, а потоа прво да се навлажни во плиткото за да ги видите одблизу. Секој ден можете да се трудите да навлегувате малку подлабоко во водата, но така што всушност си играте, без да убедувате: „Па да, влези, гледаш како тоа момче таму убаво плива.“ До крајот на одморот, детето може дури и да влезе во морето и да открие колку е забавно. Во секој случај, еден од вас ќе научи нешто ново.

Најдете го вашиот тип на одмор

Без разлика дали децата не сакаат да се капат, дали одењето на море ви е прескапо, вашите роднини ви одат на нерви или нешто сосема друго, сепак одењето на море ви треба. Кажете НЕ една година на социјалните притисоци како што се следниве: мора да одите на море, да се исончате за да покажете дека сте биле на море, да се фотографирате и да објавите на социјалните мрежи за сите да видат како уживате, треба да ги посетите вашите роднини на годишниот одмор. Наместо тоа, планирајте го она што функционира за вас и што е најдобро за вашето семејство. Којзнае, можеби ќе бидете посреќни со неколку сендвичи и капење во базен отколку на море во прескап хотел што ќе го исплаќате со месеци. Можеби конечно ќе му кажете НЕ на летувањето со свекрвата и ќе отидете на една недела исполнета со благосостојба и капење, со вклучен целосен пакет и ќе одморите како кралица затоа што нема да готвите и да чистите една недела. Ја сфаќате поентата.

Ваше семејство – ваш одмор – ваши правила.

Автор: Маја Вујчиќ Врачевиќ/ психолог

Извор

Поврзани написи

Прашај психолог

Рубриката „Прашај психолог“ овозможува стручна поддршка од психолози и психотерапевти на родителите при справување и решавање одредени актуелни прашања од психолошка природа на нивните деца. На прашањата одговараат психолози и психотерапевти соработници на Деца.мк.

To top