Кога децата кажуваат работи како „Посакувам да сум мртов!“, „Ја мразам сестра ми!“ или „Ќе те убијам!“ – тоа може да предизвика родителите да чувствуваат страв, лутина, грижа и беспомошност.

Родителите може да ги казнат своите деца за овие зборови, да инсистираат тие да зборуваат убаво или да се обидат да го протолкуваат она што всушност е кажано. Исто така, би можеле да реагираат и остро, барајќи објаснувања за овие интензивни изјави.

Сепак, овие реакции обично не се корисни бидејќи детето е во многу емоционална состојба, а емоционалните реакции на родителот може да ја влошат ситуацијата, предизвикувајќи детето да ги повторува овие драматични зборови. Ова може да предизвика паника кај родителите, стравувајќи дека нивното дете може да биде во сериозна опасност, што ретко се случува.

Разбирање на значењето на тие зборови

Малите деца често користат екстремен јазик за да изразат силни емоции кои вообичаено не можат да ги артикулираат. Тие се држат до најинтензивните зборови што ги знаат, не по свесен избор, туку затоа што нивното логично размислување е обземено од емоции.

Ефективен одговор

Спознавањето на сето ова може да ве доведе до поконструктивни одговори. Започнете со признавање на интензитетот на чувствата на вашето дете со изјави како што се:

-Тоа е многу силен начин за да кажеш дека си лут/а.
-Тоа е многу моќен начин да ми дадеш до знаење колку си тажен/а.

Ако не сте сигурни за емоциите на детето, кажете:

-Тоа се толку силни зборови што навистина ми покажуваат дека многу работи минуваат низ твојата глава во моментов.

Изнесете ги овие одговори мирно и сочувствително, покажувајќи дека го разбирате страдањето на детето и дека можете да му помогнете да управува со овие големи емоции. Одразувајте ги неговите емоции силно, но со почит.

Поттикнете „бура на идеи“ за подобри начини за изразување чувства, но не форсирајте. Клучот е да слушате и да разберете дека интензивните зборови сигнализираат интензивни чувства. Кога би можеле убаво да ги изразат своите чувства, децата би го направиле тоа.

Исто така, клучно е да размислите дали сте ги занемариле помалку интензивните изрази на вашето дете. Децата често мислат дека треба да бидат драматични за да го привлечат вниманието на нивните родители, слично како што родителите понекогаш мислат дека нивните деца слушаат само кога ќе им викнат. Зголемете ги вашите напори да слушате и прифатете го она што го слушате, без нужно да се согласувате.

Идентификување сериозна загриженост

Во ретки случаи, екстремниот израз на детето може да укаже на сериозна емоционална вознемиреност која бара поголема интервенција. Знаците за ова се: постојани нарушувања во однесувањето или долги периоди на тага или лутина.

Ако не сте сигурни за сериозноста на нивните зборови, прво пробајте го методот на емпатичен одговор. Ако тоа им помага да ги балансираат нивните емоции и ја подобрува комуникацијата, веројатно не е тежок случај.

Ако овој пристап не помогне, побарајте стручен совет од некој што внимателно ќе ја процени ситуацијата без да брза со екстремни мерки, но исто така нема да ги отфрли вашите грижи.

Постари деца

Иако оваа статија се фокусира на помалите деца, истиот пристап важи и за постарите деца и адолесцентите, кои исто така може да користат интензивни зборови за да ги изразат своите емоции. Сепак, постои поголема можност за штета кај постарите деца, па затоа е многу важно внимателно да се процени ризикот.

Автор: Томислав Станиќ

Извор