Регресија, промени во расположението предизвикани од ништо, лутина, протести, инает – дури и оние родители што претходно ги нарекуваа своите деца „мирни“, оваа година може да бидат сведоци на некои од наведените однесувања во многу поголема мера од кога било. И тоа не е случајно, објаснуваат детските психолози.

Од почетокот на пандемијата родителите пријавиле промени во однесувањето на децата од сите возрасти. Тинејџерите се борат со изолацијата, почесто се депресивни, а помалите деца уназадуваат и покажуваат вознемиреност на различни начини. Џенифер Вилс Ламак, детски психолог специјализиран за рано детство и семејно функционирање, вели дека од многу родители слушнала дека се загрижени и збунети поради промената во однесувањето на нивните деца.

– Додајте го стресот поради заклучувањето и промените на постојните рутини и добивате круг; колку повеќе се грижиме, толку потешко станува родителството – вели таа.

Детскиот психолог Аманд Гамер, исто така, вели дека слушнала слична загриженост и од воспитувачите во градинките и од родителите.

Тешко е за родителите.

– Свесна сум дека нема многу практична и емоционална поддршка за родителите на мали деца во овие стресни периоди. Се чини дека постои голем јаз во системот за помош за нив – вели членка од советувалиштето „Сиобхан Лонд“.

– Малите деца се потпираат на своите искуства – повеќе отколку на зборовите – за да го разберат светот – вели Ламак и додава дека тие се многу погодени од луѓето околу нив чиј секојдневен живот се променил, нивните грижи, стрес и страв.

– Тие ги приспособуваат чувствата на луѓето околу нив забележувајќи го нивниот тон на гласот, изразот на лицето, нивото на трпеливост, внимание и слично. Како сунѓери, тие ги апсорбираат емоциите и однесувањето на нивните родители – објаснува Ламак.

Непослушноста како начин за привлекување внимание

Помалите деца имаат тенденција да бидат многу перцептивни за она што се случува околу нив и може да почувствуваат напнатост и фрустрација, а тоа може да се рефлектира во нивното однесување. Покрај тоа, родителите исто така мора повеќе да балансираат меѓу домот и работата, а детето можеби нема да добие толку внимание како порано, па затоа и дејствува за да го привлече потребното внимание.

– Вреди да се запомни дека заклучувањето значеше големи и мали промени за нив. Дома, имаше промени во луѓето, рутините и вниманието што им беа достапни. Малите деца обично имаат можност да ги искусат потребните и управувани серии на напнатост и непослушност што им помагаат на нивниот емотивен развој – вели Ламак.

На пример: плачење за бонбони во продавница, одбивање да го напушти просторот за играње, борба со другарчето за играчка. За време на карантинот и избегнувањето на дружењето овие можности исчезнуваат и многу родители откриваат дека малите деца имаат големи и неочекувани испади, како начин да ги доживеат и да ги решат вообичаените чувства.

Гамер забележува дека и малите деца во текот на изминатите шест месеци малку се повлекле поради отсуство на социјални интеракции и стимулација – затоа градинката би можела да биде предизвик.

И, се разбира, бидејќи децата најверојатно поминуваат повеќе време дома – далеку од училиште – тие исто така може да не ја добијат истата можност да ја потрошат целата енергија што вообичаено би ја потрошиле. Ова може да предизвика да ја задржат во телото напнатоста што треба да ја ослободат.

Што можат да направат родителите?

Ако е можно, родителите треба да се обидат да одвојат време кога детето ќе го има целото внимание.

– Ако се лути или исфрустрирани, може да ги замолите да нацртаат како изгледа сето тоа – предлага Карен Шуман, член на советувалиште за родители и деца. Обидете се да ги одржувате работите што е можно поблиски и попредвидливи и дајте им на децата едноставни објаснувања кога некои од работите мора да се променат. Лесен начин да се постигне ова е поставување на најважните точки: смирување, рутина и регулација.

Ако децата глумат и не попуштаат, помогнете им да ги разберат своите чувства именувајќи ги.

– Поддржете ги наместо да ги казните, и помогнете им да продолжат понатаму. Сфатете дека тие ќе бидат поемотивни и можете да им помогнете да ја надминат бурата – советува Ламак.

Исто така, добра идеја е да се осигурите дека поминуваат доволно време надвор, трошејќи ја енергијата. И на крај, ако вашето дете и понатаму се однесува непослушно, обидете се да бидете трпеливи и навистина да ги слушате.

– Ако глумат и изведуваат, тогаш обично се обидуваат да ви кажат нешто – се согласуваат психолозите.

Автор: Ејми Пакхам

Извор