Чувство на непријатност, иритантност или само здодевност во присуство на туѓи деца е многу почеста појава отколку што се мисли. Особено кај жените се подразбира дека тие мора да бидат „природни“ со децата и се очекува кон сите деца да имаат „мајчински инстинкт“. Но, без оглед дали имаат свои деца или не, некои луѓе се иритираат од туѓите деца и ги доведуваат до лудило. Зошто се случува тоа и дали може да се контролира?

„Ги сакам моите пријатели и сакам да поминувам време со нив, но почнувам да ги избегнувам бидејќи не можам да ги поднесам нивните деца. Со нив е невозможно да се води нормален разговор, па дури ни преку телефон бидејќи децата често нè прекинуваат. Тие не можат да сфатат дека сакам да ги гледам насамо, но јас навистина никако не можам да се опуштам кога нивните деца се тука“, вели една мајка.

Од децата обично не очекуваме да ги гледаме, а да не ги слушаме, што некои од нас потајно го посакуваат. Туѓите деца можат да бидат предмет на константна иритација – без оглед дали имате сопствени деца или не. Чести се ситуациите родителите да ги сакаат своите деца, но да не можат да ги поднесат кога имаат друштво. Им се чини дека другите деца се погласни, побезобразни и апсолутно несимпатични.

Чест проблем

Чувството на непријатност, иритантност или само здодевност во присуство на туѓи деца е многу почеста појава отколку што се мисли. Особено кај жените се подразбира дека тие мора да бидат „природни“ со децата и се очекува кон сите деца да имаат „мајчински инстинкт“. Често се заборава дека сите не се однесуваме на ист начин, како и дека цртите на личноста можат да влијаат колку ќе се чувствуваме пријатно во друштво на деца.

Ако, на пример, секогаш мора да имате контрола над ситуацијата, тоа може да ги зголеми анксиозноста и стресот кога сте во друштво на деца, бидејќи нив, а особено туѓите деца не можете секогаш да ги контролирате. Слично на тоа, ако лицето навикнало секогаш да биде во центар на внимание, можеби нема да му биде мило да се бори со децата за внимание. Во такви ситуации тоа лице може да се чувствува исклучено и маргинализирано.

За некои од нас, анксиозноста што ја чувствуваме потекнува од негацијата на фактот дека децата нè гледаат такви какви што сме. Нивното „ти си глупава“ или „грда си“ може да доведе до чувство на отфрленост.

Однесувајте се како возрасни

Желбата децата да нè сакаат станува голем проблем. Често обидот да се поврземе со децата на нивно ниво, а не како возрасно лице води кон уште поголема тензија во меѓусебниот однос. На децата им требаат граници и правила. Нема да ги привлече приспособувањето на нивното ниво.

Самоодбрана

Различни деца можат да предизвикаат различни реакции кај вас. Детето може да ве потсети на некое лице што не го сакате, или дури и на вас. Но, ако имате тежок однос со еден од родителите, тоа чувство може да се пренесе врз детето. Веројатно сте го чуле она: „Ах, иста е како мајка ѝ!“

Несигурноста во сопствениот родителски стил исто така може да влијае врз тоа како се однесуваме кон другите деца. Се претпоставува дека ако сте родител, истовремено сте експерт за деца. Но, тоа не е така. Новите вештини не доаѓаат сами кога ќе добиеме дете. Но, затоа што тоа се очекува од нас, често ни е тешко да признаеме дека како родител имаме недостатоци. Така се случува кон другите деца да го манифестираме нашето незадоволство од своето родителство.

Добриот однос и со туѓите деца може и треба да се вежба. Имајте на ум дека можноста за разговор со други возрасни лица, а не само со родителите, на децата им причинува задоволство. Ако ја игнорирате таа улога, може да си ускратите еден таков важен однос.

Преземете акција

* Анализирајте од каде доаѓа таквата анксиозност. Обидете се да размислите дали причината за вашиот стрес сте вие или детето.
* Ако другите деца ве провоцираат да се загрижите за своето родителство, размислете да побарате професионална помош. Родителството е тешка работа и не треба да се срамите да признаете дека ви треба помош.
* Не обидувајте се премногу да ве сакаат децата. Можеби вие сакате децата да ве гледаат како забавна личност, но децата сакаат да знаат кој е главен. Бидете авторитет, личност која не се плаши да постави правила и која има граници.
* Ако сè уште ви е тешко, ставете се во позицијата на децата. Размислете како им е ним кога поминуваат време со некој на кого очигледно му пречат. Можеби тоа ќе ве омекне.



912

X