Мајка признава дека нејзината ќерка сè уште користи цуцла и поради тоа се соочува со многу осуди. Нејзиното писмо го пренесуваме во продолжение.

– Ќе ви ја раскажам нашата приказна. Бевме на редовен преглед кај стоматолог со моето најстаро дете, кое има 3 години. На стоматологот му ветив дека ќе дадам сè од себе за моето дете повеќе да не користи цуцла. Ни советуваа дека треба да ја одвикнеме од цуцлата така што ќе ѝ дозволиме да ја користи само пред спиење, а на крај треба целосно да се откаже од неа. Но, не беше така. Ни тогаш не се трудев, да бидам искрена. Моето дете ја сакаше цуцлата. Ја смируваше. Тоа беше нејзина утеха, нејзина безбедност.

Тоа беше мојата поддршка. Мојот асистент. И искрено, понекогаш тоа ни треба. Понекогаш, како мајка, потребно ти е нешто на кое можеш да се потпреш. Заслужуваш патерица на која можеш да се потпреш.

Понекогаш тоа изгледа како време за телевизија или ајпад. Понекогаш изгледа како цицање палец или носење кадифено мече насекаде. Понекогаш тоа изгледа како да го доите вашето бебе за да спиете или да лежите со него во креветот, внимавајќи на кошмарите додека не потоне во сон.

Понекогаш она што ви го олеснува животот во моментот е целосно валиден и 100 отсто добар избор, без разлика што велат другите.

Понекогаш е убаво да се отстрани тежината од вашите рамена, нели?

Понекогаш таа мала работа што ја правите или му дозволувате на детето да ја прави, а не повредува и не штети никому, не треба толку да загрижува.

Денес, моето 7-годишно дете повеќе не користи цуцла. Забите на моето дете се здрави и паѓаат на здрав начин. Последен пат кога беше на стоматолог одлично се однесуваше.

Но, минатата недела имав дежа ви со стоматологот и моето најмало дете. Без да ја прашам, несмасно и несигурно кажав дека мојата малечка сè уште ја користи цуцлата иако има три години. На тоа стоматологот ме погледна и ми рече: „Не грижи се! Во ред е. Само обиди се посериозно да размислуваш за тоа кога ќе почнат да ѝ растат трајните заби“. Длабоко воздивнав и се потсетив: – Да, во ред е. Веќе бев овде. Ја видов оваа игра. Во ред е.

Верувам дека моите деца ќе престанат да користат цуцла кога ќе бидат подготвени за тоа. Кога ќе сфатат како да се смират и да ги регулираат своите чувства на други начини. Кога не им требаат цуцли, тие повеќе нема да ги користат. Па, зошто морам да ѝ ја земам на мојата најмала ќерка сега кога сè уште ја сака?

Ноќе сакам да гледам серија на телефон. Обично имам убава чаша топол чај покрај мене. Се чувствувам смирена, среќна и сакана.

Што ако моето дете или сопруг или полицијата дојде и ми каже дека телевизорот пред спиење е нешто лошо за мене, изборот на чајот е исто така лош и дека морам веднаш да го прекинам ова однесување. Што ако ми го избришат „Нетфликс“ од телефонот и ми ја искинат наметката и ми го фрлат чајот? Би била тажна и лута. Сакам и користам работи што ми помагаат да се опуштам и да се релаксирам.

Верувам во моето дете и верувам во моето родителство! Моите деца ќе најдат други методи на удобност кога ќе бидат подготвени за тоа.

Ние сме тие што најдобро ги познаваме нашите деца. Никој друг. Една постара дама во супермаркет која ве кара дека сте дозволиле детето да користи цуцла не го познава вашето дете. Вие го познавате. Вие знаете што прави. Знаете што функционира, а што не. Користењето цуцла функционира за моето 3-годишно дете и ќе му биде од корист сè додека му одговара.

Извор