Откако станав мајка – дефинитивно го збогатив мојот круг на пријатели.

Се разбира, тоа се мајките што ги запознав на сите оние места каде што мајките вообичаено можат да се сретнат. Од гинеколошката чекалница, преку ординацијата на педијатарот, во болница, продавница за детска гардероба, градинка и на крај училиштето.

Ми се допаѓа присуството на жените. Навистина уживам во нивните приказни, поддршката, советите, дружењето и споделувањето на моите размислувања и секојдневие со нив. Сепак, имаше и такви што ме правеа нервозна, ми ја трошеа енергијата, ме изморија и беа толку здодевни што морав да ги избришам од списокот. Заради личниот мир, заради моите деца или личниот напредок. Или сето тоа заедно.

И затоа во мојот живот нема:

Мајки кафеџики

Ги знаете оние што се подготвени да потрошат 5 часа дневно на „кафе“. Всушност, секој термин за кафе е нивна пауза од животот, децата, од себеси, работата, личната хигиена, хобијата и другите обврски поврзани со семејството, домот и работата. Овие кафиња дефинитивно немаат врска со кафе, туку само со поминување време. Губење време, свое и туѓо. Далеку од тоа дека на секоја мајка не ѝ треба пауза за кафе, но секој ден и повеќе пати, за мене тоа е губење време. Ако некоја мајка така се однесува со своето време, тогаш како ќе се однесува со моето? А каква ќе биде кон времето на своето дете?

Мајки политичарки

За среќа или за жал, во политиката има многу мајки. И во ред е ако целиот политичкиот ангажман на мајката е рационален, но мајките кои се политички ангажирани во форма на функција или поголема партиска улога – често нивните теми, нивниот круг на пријатели, идеи и цели – се насочени кон политиката и актуелноста, дневнополитичките теми. Имав можност да се дружам со некои мајки од оваа индустрија, но сите тие дружења завршија затоа што имав премногу политика во мојот (веќе хаотичен) живот. За дружење ми треба жена на која политиката ќе ѝ биде само една од темите на разговор, но не и водечка тема. Да не зборуваме за очигледниот факт дека мајките политичарки најчесто се дружат со други мајки политичарки, односно нивното дружење е партиско. И да не зборувам дека редовно критикував глупави политички потези.

Штета, има таму многу добри мајки…

Мајки што постојано се жалат

Штом ќе ја сретнете, таа почнува да се жали: не спиела, детето има температура, мажот ова, мажот она, нема работа, нема пари, нема среќа, ништо! Сите разговори се сведуваат на внимателно слушање на нејзиното жалење и кимање со главата бидејќи зборовите тешко се стигнуваат. Вашата приказна е нула, нејзиниот проблем е хаос. Дури и ова и она, сето тоа завиткано во негативен целофан со црн лак. И така дружењето се претвора во психолошко советувалиште каде што јас сум психијатар. Со тоа што ми беше одземено правото на советување, затоа што – кому му е гајле ?! Тешко е. По средба со такви луѓе се чувствував како некој да ме исцедил, да ме удрил со палка, да ми истурил камион со камења на глава, како некој да ме извртувал, а јас постојано бегав. И избегав!

Мајки земачи

Имав пријатели на кои им давав сѐ што им требаше. Од детска гардероба, до кујнски прибор, до своето време. Сепак, има мајки што се претвораат во земачи од прва класа. На оние кои баш сега го немаат она, оние на кои во моментов им треба тоа, сандали утре, а лак во понеделник. Нејзиното дете навистина сака да јаде кај вас, а вие знаете како да му ги направите најдобрите пуканки на светот. Секако, вие сте супер што ѝ ја фарбате косата и ѝ го носите од пазар она што заборавила да го купи (а ќе заборави и да ви плати). Не само што имав земачи на работи и услуги, туку – што е најважно – земачи на моето време, енергија и насмевки. И тоа веќе не е во ред.

Затоа се ослободив од типовите мајки што ги набројав и им се посветив на жените кои знаат да го третираат женското пријателство како – ЖЕНСКО ПРИЈАТЕЛСТВО. И може да биде прекрасно, инспиративно, вистински благослов, поддршка, љубов и сѐ што овие наброени жени претходно не се баш спремни да ни го дадат.

Автор: Јелена Ковинчиќ

Извор