Имам 30 години и далеку од тоа дека дојдов неподготвена во Норвешка. Всушност, знаев повеќе за нејзината култура, литература, историја и јазик од повеќето наши доселеници бидејќи дипломирав на Катедрата за скандинавски јазици и книжевност во Белград.

Работам како норвешки наставник во најпознатото јазично училиште во Норвешка, каде што се полага „Бергенштест“ и се инвестира во образованието за интеграција на странци. Мојот сопруг е градежен инженер кој има исклучително добро платена работа овде. Не дојдов да плукам по Норвешка бидејќи ако беше така, никогаш немаше да се преселам и да живеам овде. Изјавата што морав да ја коментирам е дека норвешките породилишта биле подобри од нашите!

Сега кога го пишувам ова, не знам дали да се смеам гласно или да плачам. Се породив оваа година во универзитетска болница во еден од најголемите градови во Норвешка. Сè што ќе ви кажам е дека да ги знаев условите и стручноста на болничкиот персонал, НИКОГАШ немаше да се породам во Норвешка. Сакав да верувам дека сѐ е супер, дека здравствениот систем е на високо ниво, иако во текот на целата бременост никогаш не ме посетил специјалист, туку само бабици.

Дури и кога локалните акушерки кажуваа работи што се во спротивност со здравиот разум, јас останав решена да ги слушам и внимателно да ги следам нивните совети и упатства. Ништо, пак, не можеше да ме подготви за неспособноста на лекарите и акушерките во одделот за породување! Без да навлегувам во премногу графички детали и да ги ужасувам оние што би го прочитале ова, ќе кажам дека анестезиологот ми ја стави епидуралната игла СЕДУМ пати во рок од 10 минути, на крајот не успеа да „погоди“ и ме остави со зборовите „Што да правам, нешто не е во ред“.

По тој почетен шок и со страшни болки во грбот, кои подоцна ми отежнаа да легнам на грб за време на најтешкиот дел од породувањето, доживеав да видам дека акушерките не прават епизиотомија, бидејќи Норвежаните генерално најдобро знаат како да направат сѐ. Никој не направи ултразвук за да ја види големината на бебето… Да скратиме – можете да замислите колку беше одлично кога се роди моето бебе тешко над 4 килограми и долго 54 сантиметри. Доволно е да кажам дека акушерките ми се извинија за грешката и повикаа тим од тројца лекари кои ме зашиваа еден час.

За среќа, барем тие доктори си ја завршија работата како што треба и сега немам никакви последици, иако со таква повреда (потврдена од многу други доктори) можев да останам инвалид цел живот на 30 години. Од друга страна, акушерките што се грижеа за мене за време на мојот дводневен престој во болница беа грижливи, внимателни и сочувствителни.

Верувам дека сѐ треба да се каже како што е и да се нарекуваат работите со нивното вистинско име. Сега некој ќе биде доволно паметен да ми каже дека ова можело да ми се случи во Србија и дека нема врска со норвешкото здравство. Не сте во право!

По породувањето, кога почнав да им ја раскажувам мојата приказна на другите – Норвежанки и Срби, се покажа дека многу жени имале слични искуства и дека генерално биле многу незадоволни од нивното искуство во норвешките породилишта.

На крајот, дозволете ми да заклучам – норвешкиот здравствен систем е одличен ако човек е, не дај Боже, многу и тешко болен, бидејќи му овозможува пристап до најскапите и најсовремени методи на лекување.

Но, за работите што ги гледаат како секојдневни, како бременост и породување, се надевам дека ќе имате среќа за да не завршите како мене и многу други мајки!

Извор