Креветот треба да има јасен и едноставен дизајн, советувала најпопуларната „светска учителка“ Марија Монтесори. Дури и ако сите спиете во една соба каде што детето има свој кревет, треба да има јасен дел посветен на него. Пристапот треба да биде слободен за да може детето да легне кога ќе посака. Затоа е најсоодветен едноставен душек со летви или во рамка, поставен на подот.

Според познатите принципи на Монтесори, дури и на многу мали деца им треба маса и стол. Поточно, има дури и столчиња специјално дизајнирани според овие принципи, а нивното седиште е околу 25 сантиметри над подот. На таа масичка ќе можете да смирите и едногодишно дете, за барем накратко да се смести во седечка положба.

Кога детето ќе наполни две години, масата и столот треба да се заменат со поголеми. Детето треба да се навикне дека тоа е местото каде што „учи и работи“, што во неговиот случај всушност е игра. Најдобро би било да му покажете како да ги извади играчките од полиците и да ги носи на масата. Навикнете го да ги враќа тие играчки на место кога ќе заврши.

Друга област за слободна игра или работа со одредени едукативни играчки е подот. Сѐ што ви треба е мек килим со средна големина. На него може да се постават кукли и кадифени животни, коцки, дрвени или пластични животни… Да се има килим или меко ќебе на подот е многу важно, за и доенчињата да го запознаат своето тело во мир и тишина. И постарите деца многу често ги привлекува таква површина и сакаат да се тркалаат наоколу. Може да се обезбеди и јога душек за малите гимнастичари. Сите предмети што повикуваат на физичка активност припаѓаат на овој дел од собата.

Полицата има две улоги во детската соба според принципот на Монтесори: од една страна, детето може на прв поглед да види со што може да си игра и тоа да му е лесно достапно. Од друга страна, за разлика од големата кутија или корпа, секој предмет има свое место на полицата. Ова внесува ред во собата – и полесно се средува. Тие, исто така, треба да бидат доволно длабоки – најдобро е 40 сантиметри. Не чувајте премногу различни играчки на полицата. Шест до осум се апсолутно доволни за двегодишно дете.

Често користените играчки остануваат на полицата, а книгите треба да се избираат за да одговараат на интересите на најмалите. На овој начин, многу е поголема веројатноста да го заинтересирате вашето дете да чита. Најдобро е книгите да се менуваат во редовни интервали (една до две недели) според годишните времиња, прославите и интересите на детето.

Покрај тоа, гардеробата мора да биде подготвена на таков начин што детето може само да најде и да ја избере својата облека.

За ова се идеални прегради, кутии или светли фиоки во кои е распореден еден вид облека (панталони, маици, долна облека, чорапи и сл.). Преградите можат да бидат опремени со слика од соодветната содржина однадвор, подоцна со етикети на кои пишува „кошули“, „џемпери“ итн. Облеката е подобро да е наредена една до друга, отколку една врз друга, бидејќи на детето му е полесно да ја избере.

Ниската шина за облека, без разлика дали е во плакар или самостојна, децата повеќе ќе ја сакаат отколку возрасните. Тие можат да ја гледаат својата облека во целосната должина и на тој начин да изберат што точно им се допаѓа.

Во детската соба, според овие принципи, добро е да се постават слики на ѕидовите според интересите на детето, потоа да се погрижите за тоа прекинувачите за светло да бидат на висина 60 см, да има мини метла за чистење, дрвена коцка за качување, практична плетена корпа и мало ѕидно огледало.

Она што не треба да се чува во детската соба се кревет со ограда, големи шкафчиња за играчки и облека, ТВ-екрани, монитори и друга опрема. Правилата на Марија Монтесори имаат цел децата да престојуваат во ненатрупани соби за да можат слободно да се движат и да ја зајакнат својата самодоверба.

Извор