Постојат научни докази кои посочуваат дека бабите по мајка навистина најмногу ги разгалуваат своите внуци.

Истражувањето спроведено на 1.400 деца во Англија и Велс, на возраст од 11 до 16 години, испитувало колку често секоја баба и дедо ги гледа внуците, се грижи за нив, им дава финансиска помош.

Комбинираните и анализираните одговори покажуваат дека децата добиваат најголема грижа од нивната баба по мајка. Вториот најинвестиран се чини дека е дедото по мајка.

Бабите по татко се на трето место, сугерирајќи дека детето може да очекува мајката на нивната мајка да биде значително повклучена во животот отколку мајката на нивниот татко, додека дедовците по татко се на четврто место.

Можеби контроверзната теорија зад ова е дека едноставно во нашата ДНК е да помагаме во воспитувањето на идните генерации. Но, бабата по мајка е единствената која може да биде апсолутно сигурна дека внучето ѝ е роднина – бидејќи таа ја родила нејзината ќерка, а нејзината ќерка го родила тоа дете.

Исто така, истражувачите посочуваат дека жените имаат еволутивни предиспозиции да се грижат за децата, а мажите се подготвени да имаат повеќе деца со различни партнери, така што бабите и дедовците по мајка ќе направат повеќе за да ѝ помогнат на ќерка си во воспитувањето на децата.

Резултатите од истражувањето, предводено од Универзитетот „Турку“ во Финска, се објавени во списанието „Бајолоџи летрс“.

Анализираните податоци потекнуваат од анкета на ученици спроведена во 2007 година, кои имале барем по еден жив дедо и баба, но не живееле со нив. Речиси 1.200 од 1.430 имале жива баба по мајка.

Извор