Родители, тргнете го вашето дете подалеку од полицата за играчки. На вашето малечко не му треба цела планина од кадифени играчки, пластични автомобили и шарени магнети. Всушност, му требаат – само четири играчки. Да, четири.

Според д-р Алексија Мец, терапевт и мајка на близнаци, децата напредуваат кога имаат помалку играчки, а не повеќе.

-Носиме дома сè повеќе играчки мислејќи дека ова е играчката што ќе го однесе детето на „Харвард“. Но, потоа се прашуваме зошто детето не игра квалитетно. Едноставно не може да се организира во толкаво шаренило – вели Мец.

Таа спровела позната студија во 2017 година во која набљудувала деца на возраст од 18 до 30 месеци, во соби со различен број играчки. Кога најмалите биле пуштени во соба со 16 играчки, владеел хаос – тие летале од една до друга играчка како возбудени пчели.

-Тие немаа време да седнат и да истражат што може да направи една играчка бидејќи веднаш беа привлечени од следната. Но, кога им беа понудени само четири играчки – се случи нешто чудесно. Децата забавија, се фокусираа и играа подолго. Прво ќе ја разгледаа секоја играчка, а потоа ќе се вратеа на една и навистина ќе се впуштеа во таа игра. Тие играа двојно подолго и правеа многу повеќе работи со една играчка – истакнала Мец.

Наместо да скокаат од еден на друг куп играчки, децата ги наредиле коцките, ги притиснале копчињата и влегле во светот на играта.

-Немаше постојано возбудување околу некоја нова работа. Тие знаеја дека ништо не им недостига ако останат со истата играчка уште неколку минути и откријат сè што нуди таа – заклучила Мец.

Помалку играчки, всушност, значи повеќе игра

Помалку играчки значи помалку одвлекување на вниманието. Малите деца подобро се фокусираат и ја користат својата имагинација повеќе кога не се преоптоварени од бесконечни можности. Тоа е нешто што д-р Мец го искусила и во своето семејство.

Додека одгледувала близнаци во стан во Чикаго, просторот ја принудил да биде селективна.

-Едноставно немаше место. Моите деца имаа сè што можеа да посакаат – навистина висококвалитетни, терапевтски одобрени играчки, но едноставно имаше премногу играчки. Не можеа да се смират и да си играат – се потсетила таа.

Но, Мец не предлага сите играчки веднаш да се фрлат в ѓубре. Не мора радикално да ја преуредите дневната соба. Наместо тоа, размислувајте стратешки.

-Можете да имате стотици играчки, ако знаете како мудро да ги распоредите. Клучот е во тоа детето да гледа само мал број од нив во дадено време. Тоа значи – ротирајте ги играчките. Зачувајте некои, а потоа заменете ги по една или две недели. На овој начин тие остануваат интересни, а просторот останува уреден и чист – објаснила таа.

Овој пристап е пофален и од Тајлер Мур, автор на „Средете го вашиот живот“ и популарен татко на „Инстаграм“ (@TidyDad). Во малиот стан во Квинс, кој го дели со сопругата и трите ќерки, тој користи т.н. „места за да“ – каде што се достапни поедноставни играчки, додека посложените комплети повремено се ротираат. Оваа рамнотежа ѝ овозможува на детската имагинација да се раздвижи без да биде преоптоварена.

Иако студијата на Мец е стара неколку години, нејзината порака е безвремена: не е важно колку играчки има детето, туку колку гледа одеднаш. Затоа што дури ни најдобрата играчка на светот нема да донесе насмевка ако е закопана под 25 други.

Извор