Исповед на жена која искрено зборува за своето воспитување, за бескрајната љубов и поддршка што ја добивала од нејзиниот татко и како тоа ѝ помогнало да стане силна, самоуверена и рамноправна личност.
– Татко ми ме научи да правам работи како менување масло и грижа за себе. Но, тој исто така немаше проблем да плаче пред мене. Научив толку многу гледајќи како ги покажува своите емоции и плаче.
Растејќи во САД, пораката беше јасна: машките особини, како што се агресијата, дисциплината и логиката, се почитуваат високо, додека женските особини, како што се сочувството, интуицијата и креативноста, се безвредни. Не балансираме затоа што не гледаме подалеку од поделбата на машки и женски емоции, не гледаме како без разлика на пол, женското и машкото постојат во секој од нас. Научив да гледам подалеку од таа поделба на млада возраст со помош на татко ми – висок човек со силни, често конзервативни мислења, кој никогаш не ги намали своите очекувања поради мојот пол и кој не се плашеше да ми дозволи да го видам како плаче.
Ме научи на машки работи
– На кампување кога имав 4 години татко ми седеше со својот пријател додека јас си играв со 3-годишниот син на неговиот пријател. Кога момчето ме удри, побарав помош од татко ми.
– Залагај се за себе – ме охрабруваше татко ми со очите, а кога јас не го сторив тоа, момчето ме удираше повторно и повторно. Кога го погледнав татко ми по трет пат, тој рече: – Удри му го носот! Тој пат го послушав. Пријателот на тато праша: – Дали си сигурен дека знаеш што правиш?“ Татко ми се насмеа, но знаеше што прави. Ја учеше својата најстара ќерка да ѝ се наметнува на машката матрица по која ќе се движи до крајот на својот живот“.
Беше 1985 година и тато веруваше во подобра иднина. Често ни велеше мене и на сестра ми: – Кога ќе пораснете, жените ќе владеат со светот. Секој ден го сервисиравме автомобилот на татко ми – рацете ни беа покриени со масло додека го менувавме и го исцедувавме во лименката. И кога ќе дојдев дома и ќе се пофалев дека ги победив сите, освен две момчиња во салата, татко ми се развесели кога додадов: – Следниот пат ќе ги победам сите! Тој намерно негуваше машкост кај своите ќерки и не беше единствениот. Но, она што ме научи да бидам и жена е нешто што не го научив никаде на друго место.
Ме научи и на женска нежност
– Подлабоката порака од мојата младост дојде преку набљудување. И двајцата родители учествуваа во домашните обврски и во сите задачи за воспитување деца. Татко ми ме носеше на часови по танц двапати неделно и на тие возење ми стана емотивно сидро додека разговаравме за надежите, соништата и борбите. Тој нѐ шминкаше за рецитали за танцување и ни ги лакираше ноктите. Пеглаше, готвеше и чистеше заедно со мајка ми. И кога растев, видов дека татко ми многу плаче. Ме гледаше после рецитал, на трка на патеката или на попладневно пливање со насолзени очи и ќе кажеше нешто за тоа колку е горд, благодарен или среќен што ме има за ќерка. Секој Божиќ го гледавме филмот „Животот е убав“ и секогаш кога Џими Стјуарт трчаше да го прегрне своето семејство, тато плачеше.
Неговите солзи никогаш не беа скриени, никогаш нешто од што треба да се срами, а сакал или не, неговата нескриена сентименталност ми покажа дека мажественоста и женственоста постојат во секој од нас. Преку татко ми видов како, без разлика на полот, можеме да бидеме ориентирани кон акција, дисциплинирани, наметливи, ранливи, сочувствителни, љубопитни и подготвени да го споделиме нашето внатрешно јас. Ме научи што да барам кај партнерот и да го прифатам во себе. Тоа не беше порака што често ја слушав на друго место. Овие денови, додека се движам низ машката матрица, солзите на татко ми ме туркаат подалеку од овие крути поделби.
912