Додека божиќното утро во повеќето американски домови се очекува да биде зимска чудесна земја со играчки, рекламите во весниците кажуваат дека празниците биле помалку среќни за децата со оглед на подароците што ги добивале пред еден век.
Издание од „Сан Анџело стандард“ од декември 1919 година покажува неколку понуди за мајките и татковците, но подароците за децата од тој период биле на последно место со оглед на тоа што мал број реклами се фокусирале на играчки.
Според историските сметки, неколку бонбони и можеби играчка или две претставувале забавен дел од Божиќ за повеќето деца во 19 век и неколку децении подоцна.
Во една реклама од „Сан Анџело“ таа година се споменува дека „Робертсон“ нуди секакви големини на кукли „Кевпи“ по цени од 1,25 до 10 долари, што претставувала голема сума со оглед на тоа што просечната неделна плата изнесувала 25,61 долари.
Неколку продавници ги информирале клиентите дека имаат избор на играчки, но мал дел од нив навеле што биле играчките, што укажува дека тие обично се купувале последни.
Фото: Matthew McDaniel / Standard-Times)
Боиците „Крајола“ се присутни уште од 1903 година и тие биле популарни подароци, но хартијата била оскудна во тие денови, па затоа боењето не било секогаш опција.
Кадифените мечиња биле воведени во 1906 година, а додека некои биле комерцијално достапни, многу од овие играчки биле направени дома, заедно со други работи како дрвени блокови или кукли.
Некои од најновите достапни играчки биле „Еректор сет“ што излегол во 1913 година, играчки „Тинкер“ кои излегле во 1914 година и „Линколн Логс“, кои излегле во 1916 година.
Фото: Matthew McDaniel / Standard-Times)
Понудите за играчки во 1929 година биле значително различни, бидејќи играчките со тркала станале многу популарни. Во 20-тите се појавија вагони, мотори и велосипеди, заедно со возилата на тркала, како возови и автомобили.
„Лајонел трејнс“ се најде на пазарот уште од 1900 година, а компанијата „Боди Л“, основана во 1910 година, им овозможила на децата да си играат со реплики на трактори и камиони.
Во оваа деценија подароците ориентирани кон науката, како што се комплетите за хемија и микроскопи, биле први понудени во јавноста и биле со прифатлива цена, па така го пронашле патот до децата од средна класа.
За многу Американци, во 1929 година бил последниот добар Божиќ бидејќи во октомври берзите доживеале пад, што довело до економска депресија која траела со години.
Во декември 1939 на насловните страници доминирале вести од војната во Европа. За многумина во Тексас, 30-тите биле мизерни години, запомнети како „валканите триесетти“ бидејќи тие години се карактеризирале со безброј бури од прашини предизвикани од силна суша и прекумерно култивирање на рамнините.
Фото: Matthew McDaniel / Standard-Times)
Иако повеќето семејства поминале без ништо за Божиќ во 30-тите, имало неколку значајни играчки што дебитирале оваа деценија.
Војниците со кои играа генерации деца биле направени од пластика во 1938 година, а Мики Маус на Волт Дизни што се појави во 1932 година стана статусен симбол за неколкуте среќни деца што го поседувале.
Компанијата „Дејзи Ер Рајфл“ го вовела пиштолот „ред рајдер би-би“ во 1938 година, кој и денес е во производство.
Повеќето од горенаведение играчки првенствено биле за момчиња. Играчките за девојчиња се чини дека се вртеле околу домашниот живот, при што некои од најпопуларните биле кукли, куќи за мали кукли со минијатурен мебел, кујни-играчки полни со садови и тави и комплети за чај.
Се чини дека девојчињата играле со истите играчки неколку децении бидејќи иновациите за нивните играчки главно се состоеле од дизајнирање пософистицирани кукли.
За купувачите во Сан Анџело во 1939 година имало кукли со секаков опсег на цени, од софистицирани француски кукли што доаѓале со секакви додатоци до кукли од хартија што барале малку повеќе имагинација кај девојчињата од поскромни средини.
„Нелсон Нитинг Ко“ стана популарна во 1932 година, со што родителите самите правеле кадифени мајмуни за нивните деца и тие останале многу популарни до крајот на 70-тите.
До 1949 година САД уживале во неколку просперитетни години по Втората светска војна, а работите почнале да се менуваат во светот на играчките, што довело до некои од првите играчки што може да се наречат модерни.
До средината на 50-тите години играчките како „потејто хед“, „плеј до“ и автомобили „мечбокс“ се продавале на големо, како и играчките за мали деца „фишер прајс“. До 1957 година играчките станале побезбедни, произведени од мека, заоблена пластика.
Фото: Matthew McDaniel / Standard-Times)
Важниот момент за играчките за девојчиња се случил во 1959 година кога Барби, куклата на капиталистичкиот свет, била воведена од „Мател“, менувајќи ја сцената за куклите засекогаш.
Како што Америка се издигнувала од Втората светска војна, така семејствата имале повеќе пари да трошат на играчки за своите деца.
На крај, куклите станаа популарни и за момчињата, стилизирани како акциони фигури со пристигнувањето на Џи Ај Џо во 1962 година.
Во текот на 80-тите почнало да исчезнува рекламирањето на играчките во весниците и мигрирало на телевизија – тренд кој почнал кога куклата Барби ја почнала револуцијата.
Според Здружението за играчки, светската продажба на играчки достигнала 90,4 милијарди долари во 2018 година, а американскиот пазар е вреден 28 милијарди долари, или 31 отсто од светскиот пазар.
Според информациите собрани од веб-страницата Statistica.com, Северна Америка, и особено САД, е најголемиот потрошувач на играчки – 308 долари на дете на годишно ниво, во споредба со 212 долари на дете во Европа, 44 долари во Јужна Америка и 7 долари во Африка.
912