Драги мои пријатели, родители, соработници, колеги, воспитувачи, баби, дедовци, тетки, стрини…

Како родител, пред сè, како педагог… Ве молам, престанете да ги „бламирате“ сопствените деца и своите лични фрустрации да ги лечите преку нив…

Сакајте ги и бидете тука за нив. Оставете ги да бидат деца и да бидат среќни… Кога оценката била мерило за знаењето?

Дали сте се запрашале дали вашето дете е среќно? Дали го сака тој спорт?

Дали баш мора да оди дополнително на англиски, математика, физика…

Дали има време да си игра?

Дали покажува знаци на депресија?

Дали му го одземате детството? За да бидат децата среќни, треба да го прават она што го сакаат… Зошто сите мораат да бидат одлични ученици? И зошто мораат да се запишат на она што вие мислите дека треба?

Само ќе кажам…

Можеби е подобро да имаат свое лозје. Послушајте го овој голем уметник и зборовите на оваа песна…

Џемпер за лозје
Понекогаш посакувам да ги оставам студиите
И да запишам некој занает
Па да бидам пекар, лимар или молер
Да местам струја и да научам да поправам бојлер.
Или да бидам оџачар и да носам среќа
Да бидам мајстор за кавал
Да правам сервис и да дувам во стакло
Не морав на факултет, ама така испадна.

Ми се чудеше другарот
Што има да ми пречи
Што за да биде Бог и да биде главен
тој сака да заврши три факултети.
А зарем не би било поубаво сега да се мисли на лозје
Да се биде со него во љубов
Да му се восхитувам како на драга личност
И да го чувам од зимата.

Изгледа дека многумина сакаат да имаат автомобил
Силен мотор од Јапонија
Наместо лична карта, колор-телевизор
Да се остави животот, да се гледа во ретровизор.

А зошто да не се биде обичен и да се сакаат малите нешта
Зошто секој мора да биде главен.

Ми се чудеше мене другарот
Што има да ми пречи
Што за да биде Бог и главен
тој сака да заврши 3 факултети.

А јас… Не морав на факултет… ама така испадна…

Автор: Тања Граниќ

Извор