Денеска се чувствувам напнато.

Се чувствувам како мајка која се бори не само да одгледа две мали деца, туку и две деца со многу ретка генетска болест – сама. Се чувствувам како самохрана мајка која работи 3 работни места, 18 часа на ден, во обид да го надмине нивото на сиромаштија, цел што се чини дека станува сѐ подалечна секој ден.

Јас сум истоштеното човечко суштество кое три години не спиело повеќе од 5 часа навечер и мајка која се обидува да им помогне на своите деца да ја процесираат загубата на нивниот татко.

Постојано се грижам за тоа дека ги изневерувам моите деца.

Јас сум мајка која ја поминува секоја секунда од својот ден правејќи сè сама: родителство, работа, чистење, готвење, пазарење, планирање, менување, приспособување, грижа и стрес.

Исто така, јас сум мајка која се чувствува како лоша личност затоа што точно знам колку ми е тежок животот и поради тоа изгубив сочувство за сè. Не е дека не мислам оти на другите луѓе им е потешко од мене, само што изгубив ниво на сочувство што го имав за повеќето тривијални поплаки.

Не ми е гајле што твојот сопруг морал да работи до доцна, а твоите деца ти оделе на нерви – затоа што помошта на крајот ќе дојде.

Не ми е гајле што вашето дете е болно дома, а вие моравте да го пропуштите вашиот час по јога – затоа што кога моето дете е болно, јас пропуштам плата.

Не ми е гајле што мораше да работиш цел викенд – затоа што јас работам работни денови, навечер и викенди веќе три години по ред.

Не ми е гајле што се чувствувате дека навистина ви треба одмор – затоа што јас само се надевам дека ќе можам да си дозволам да купам намирници.

Не ми е гајле што мајка ти се меша во твојот бизнис – затоа што би дала речиси сè да имам родители кои би можеле да ми помогнат.

Не ми е грижа што вашето дете не влегло во бејзбол-тимот оваа година – затоа што моето дете тагува поради отсуството на родител.

Не ми е гајле што во „Старбакс“ немало млеко од соја, зоолошката градина била преполна, вашата технологија за нокти доцнела или кој било друг проблем од тој свет. Работам со жени што биле малтретирани, силувани и на кои им е уништен целиот живот. Жени кои сега очајно се обидуваат да се движат во својот свет на самохрани мајки. Имаме реални проблеми, затоа немојте.

Значи, вашите поплаки? Тие ми се невалидни. Не ми е грижа.
Сфаќам дека мојот недостиг на сочувство за вашите секојдневни нервози е веројатно мој проблем, но тоа е сè за што можам да размислувам во моментов.

Затоа, освен ако не сте заглавени во бездна, не жалете ми се. Немојте да барате помош, само газете преку камчето што е на вашиот пат – продолжете да се движите бидејќи немам време за овие глупости.

Премногу сум зафатена со обидот да се искачам од проклетата бездна за да се грижам за тие тривијалности.

Автор: Еден Стронг

Извор