Три навики на добри родители кои знаат да ги смират вознемирените тинејџери
Тинејџерската анксиозност може да ги загрижи родителите, особено кога се прашуваат како најдобро да им помогнат на децата или дали се способни да им дадат поддршка, вели д-р Алиша Х. Кларк, психолог со речиси 25 години искуство.
-Вашата грижа покажува колку се грижите и колку напорно се трудите да бидете родител што им треба на вашите деца, дури и кога се чувствувате како да не сте доволно добри. Справувањето со тинејџерската анксиозност, без разлика дали е вообичаена или потешка – може да биде предизвик, но постојат конкретни начини на кои можете да обезбедите поддршка и да им помогнете на децата да се чувствуваат безбедно и спокојно – изјавила таа.
Значи, според психологот, ова се трите навики на родителите кои знаат да ги смират вознемирените тинејџери:
Се поврзуваат со своите тинејџери за да ги разберат нивните предизвици
-Да останете поврзани и да ги слушате вашите тинејџери е клучно за разбирање на нивните грижи. Студиите за адолесцентна психологија ја нагласуваат важноста на отворената комуникација меѓу родителите и децата. Таквата интеракција им овозможува на тинејџерите да се чувствуваат поддржани, што ги охрабрува да ги споделат своите стравови и несигурности со вас. Тоа им дава можност да вежбаат вербализирање на нивните чувства, што е корисно во управувањето со анксиозноста во текот на животот – објаснува д-р Кларк.
Моделираат здрави начини за справување со грижите
Децата се многу чувствителни на невербалните знаци на нивните родители и лесно забележуваат стрес или анксиозност кај нив, тврди психологот.
-Експертите за семејна динамика истакнуваат дека со демонстрација на здрави начини за справување со стресот, родителите даваат силен пример за тинејџерите да се угледаат во секојдневниот живот – објаснила таа.
Ги учат децата што е анксиозност
Разбирањето на когнитивните и физиолошките аспекти на анксиозноста може да помогне во нејзиното управување.
-Објаснете му на вашиот тинејџер како анксиозноста влијае врз мозокот и телото и нагласете ги нејзините позитивни аспекти. На пример, како што вели актерката Ема Стоун, анксиозноста може да биде еден вид „супермоќ“, бидејќи често доаѓа со особини како грижа, интелигенција и одлично решавање на проблемите. Таквиот пристап може да го промени начинот на кој вашите деца ја искусуваат сопствената анксиозност и да им обезбеди надеж и самодоверба – заклучила д-р Кларк.
