Еве сум пак, носејќи ги моите проблеми на грб. Проблеми и грижи што не можам да ги скријам – барем не од тебе, љубов моја.

Ме познаваш премногу добро.

Знаеш дека една работа што ми треба кога сум тажна не е излегување со пријателките, туку добро да се исплачам во твоите прегратки и ти да ми кажеш дека сум доволна. Не доволна заради моето мајчинство, мојата работа, моето готвење, туку едноставно дека сум доволна.

Знаеш дека иако си ми кажал дека сум убава милион пати во една вечер, сакам повторно да го слушнам тоа кога сум во моите тренирки, без шминка и јадам цела кутија сладолед и се чувствувам лошо поради ПМС. Знаеш дека кога сум анксиозна и се плашам, не ми треба да станеш соучесник во моите стравови, туку ми требаш нежно да ме вратиш во реалноста.

Ме познаваш премногу добро. Знаеш дека кога велам „добро сум“, тоа всушност значи „Не, не сум добро, но сум премногу тврдоглава да го кажам тоа“. Знаеш дека кога ми велиш да направам нешто, нема да го направам од чиста бунтовност, но ако сме искрени, тоа се причините поради кои толку ме сакаш.

Знаеш дека кога целосно ќе се средам, подготвена да одам во град, колку повеќе шминка ставам, толку понесигурно се чувствувам. Знаеш колку виновна се чувствувам откако ќе му се развикам на нашето 8-годишно дете затоа што е 8-годишно дете, па ти се погрижуваш да ми кажеш колку неверојатна мајка сум заради чувството на вина и потоа се извинувам.

Знаеш дека кога сум исцрпена, ти треба да ги пополниш празнините во домашните обврски, за јас да не бидам целосно истрошена. Знаеш дека диетата за мене никогаш не е добра идеја, па ми кажуваш повеќе пати од вообичаено дека сум убава и совршена таква каква што сум. Знаеш дека мојата смеа доаѓа најмногу кога сум со тебе – никогаш не престануваш да бидеш смешен, само за да можеш повторно да ме слушнеш како се смеам.

Знаеш дека кога ме гледаш така, сè уште имам пеперутки во стомакот, па ти се трудиш да го правиш тоа барем еднаш дневно. Знаеш дека тоа што ме сакаш е избор, но никогаш не си добил чувство дека е избор – како и причината заради која живееш. Знаеш дека по кавга, потешко ми е да заборавам отколку да простам, па ме држиш во прегратка посилно и подолго. Знаеш дека посакувам да имав повеќе пријатели, но се двоумам дали да се потрудам бидејќи се плашам од одбивање.

Ме знаеш доволно за да знаеш дека никогаш нема да посакам да престанеш да ме познаваш толку длабоко, па продолжуваш да откриваш и учиш повеќе за тоа која сум јас, дури и по 10 години поминати заедно.

Ме познаваш премногу добро, љубов моја.

Толку многу, што не можам повеќе од тебе да ги кријам тагата, насмевката, несигурноста, моите маани или порази. Си видел сè, знаеш сè. И покрај сето тоа, и покрај сè што знаеш за мене, сè уште ме сакаш.

Ти благодарам што ги сакаш дури и најмрачните делови од мене.

Ти благодарам што си лојален дури и кога сум во најлоша состојба.

Ти благодарам што си тој што си. Те сакам.

Автор: Хилари Греунер

Извор