Иако теориската основа на факултет не е одлична, сепак, дури со влегувањето во училница се стекнува вистинскиот впечаток за професијата наставник/професор, за ученичката динамика и сето тоа што ја сочинува таа професија.

Како што поминуваа месеците, таа работа, иако ми е неверојатно стресна и тешка, сè повеќе ми влегуваше под кожа. Успешните наставни часови, напредокот на учениците што дотогаш се мачеа, нивната насмевка откако сфатија дека го совладале материјалот, гордоста што ја чувствуваа кога ќе оствареа добар резултат на натпреварите и воодушевувањето на нивните родители по училишните приредби се само дел од убавите спомени што ги имам.

Но, за работата на учителите и наставниците да биде што поуспешна, нужна е соработката со родителите (или старателите). Без тоа едноставно е невозможно детето да се развие во успешен поединец кој ќе знае како да се справи со сите предизвици што животот порано или подоцна ќе ги стави пред него.

Се среќавав со родители кои тврдеа дека нивното дете е ангел, оние кои им го форсираа успехот бидејќи и самите беа високо образовани, па истото го очекувале и од своите деца, па сè до оние што срдечно навивале по секоја поправена оценка и му давале целосна поддршка на своето дете, а и на учителите.

Учениците поминуваат голем дел од денот во училиште, па затоа е нужно таму да се чувствуваат удобно, но и родителите треба да знаат што и како прават нивните деца, како се однесуваат кон другите, дали се среќни. Кратките родителски состаноци никако не се доволни за на некој родител да му се пренесе целата слика за неговото дете. Потребни се чести доаѓања за индивидуални информации, но и надвор од тоа постојат некои работи што секој родител на ученик би требало да ги има на ум.

1. Вашето дете не мора да биде совршено

Иако многубројни истражувања укажуваат дека секое дете во себе крие голем потенцијал, тоа не значи дека ќе биде еднакво успешно на сите полиња. На поединци тоа им успева без проблем, но повеќето ученици сепак се просечни. И тоа не е нешто поради кое треба да се прави драма.

Притисокот што го чувствува детето ако е присилено постојано да учи или да се занимава со воннаставни активности што не го интересираат нема да донесе напредок. Наместо тоа, поттикнувајте го да се развива во она што го сака. На пример, некои ученици се одлични во спорт, други во уметност, трети се вистински математички гении. И една област со вистинско интересирање и занимавање е повеќе од доволна за успех.

2. Следете го напредокот на децата, а не само оценките

Практиката покажува дека родителите многу често се фокусираат на оценките наместо на напредокот на детето. Детето не мора да реди одлични оценки за да биде успешно. Многу е позначајно ако детето покаже напредок во некои од наставните предмети што му претставувале голем проблем.

Без разлика дали се работи за математика, странски јазик или, пак, надминување на стравот од спортски активности, пофалете го детето кога ќе биде забележан напредок во односот на претходната состојба. Тоа ќе го поттикне и понатаму да се труди и ќе му покаже дека вам ви е важно.

3. Разговарајте со детето за училишниот ден

Кога детето ќе дојде од училиште, прашајте го како го поминало денот, што научило ново, што се случува во одделението, како се неговите пријатели и слично. Таквите мали разговори, макар во траење од неколку минути, можат да ви дадат добра слика за тоа како се снаоѓа детето на училиште. Ако забележите дека детето е молчеливо или на прашањата дава само кратки одговори, можно е нешто да не е во ред. Имено, децата се однесуваат сосема различно дома и на училиште. Додека дома можеби е мирно дете, не значи дека на училиште ќе биде такво, како и обратно. Затоа постојаниот разговор е задолжителен за да можете да увидите дали се случува нешто на што треба да реагирате.

4. Поттикнете го што повеќе да чита

Читањето е особено важно не само кога е во прашање лектира, туку и успехот во возрасна доба. Многу истражувања покажале дека успешните претприемачи, научници, лекари и други професионалци редовно читаат. За детето да стекне навика на читање, одведете го повремено во книжарница или библиотека, дозволете му да ја избере која било книга што ќе ја сака, што нема да биде дел од списокот со лектири. Поттикнете го да чита и детски списанија, како и оние од едукативен карактер, а по читањето можете заедно да зборувате за некои од темите. Така детето воедно ќе вежба и анализирање и синтетизирање на текстот.

5. Намалете го времето поминато пред екраните

Паметните телефони и другите уреди се на секој чекор и не е реткост дури и учениците од прво одделение да поседуваат сопствен мобилен телефон. Иако тоа од една страна е добро, бидејќи во секој момент можете да дојдете до своето дете, сепак, кон поминувањето многу време пред сите видови екрани треба да се пристапи многу сериозно. Затоа морате да поставите граници и да се држите до нив. Исто така, се препорачува да го водите детето во природа. Престојот во природа, дури и во градските паркови, два часа неделно значително го подобрува здравјето и позитивно влијае врз нашиот ум и тело, а на детето му овозможува и развивање на моторните способности.

6. Вие сте најголемиот пример на своето дете

Нереално е да се очекува од детето да биде она што вие сакате да биде ако и самите сте далеку од тоа. На пример, ако вие никогаш не посегнувате по книга и детето никогаш не ве видело како читате, не можете да очекувате дека ќе сака да чита. Исто е и со престојот во природа и сè друго. Децата учат според модел, односно го копираат однесувањето на своите родители, и тоа несвесно. Затоа е нужно да им бидете добар пример.

7. И наставниците се само луѓе

Иако наставниците им се пример на децата, и тие се само луѓе. Неретко може да се чуе како просветната работа е повик. Иако е тоа во некоја мера точно, сепак, не може кој било да работи со деца, и покрај дипломата, бидејќи на наставниците им е тоа работа и начин за обезбедување средства за живот. Баш како и сите други, и тие имаат свои добри и лоши денови, свои приватни проблеми, свои семејства, здравствени тегоби, но и слободно време во кое престануваат да им бидат на располагање на родителите. Почитувајте го тоа. Единствено така може да се создаде врска базирана на соработка и согласување, на оние што се најважни во животот на детето – родителите и наставниците.