– Моето дете е дете на темнината, дете кое никој нема да го види ако не зборувам и не се борам за него – вели мајка на момче кое има најтешка форма на церебрална парализа.
– Тоа го правам сите овие години бидејќи никој не знае дека има едно такво дете кое живее во ѕидовите на оваа куќа, кое ништо не може – вели Јелена Шилиќ, самохрана мајка на Лука, момче кое има најтешка форма на церебрална парализа.
– На 9 месеци на Лука му беше дијагностицирана церебрална парализа. На почеток мислевме дека може да доцни во говорот, при одењето, но како што поминуваше времето, тој доби официјална дијагноза за најтешката форма на церебрална парализа во Институтот за церебрална парализа во Сокобањско – наведува таа.
Таа додава дека неговата тешка дијагноза ги заклучила во собата 24 часа, за да се грижи за сите негови потреби.
– Тој сега е момче во тело на бебе. Нашиот живот се одвива 24 часа на ден дома, во домашни услови и она што ми е многу жал да го кажам како мајка е дека мојот Лука нема видено ништо подалеку од оваа куќа и овој двор. Тој никогаш не прошетал по кејот, ни во шума, ниту го видел реалниот свет околу нас. Неговите услови, неговата здравствена состојба не дозволуваат такво нешто – објаснува таа, опишувајќи ја церебралната парализа како збир на разни физички, сензорни и ментални нарушувања кои се јавуваат како последица на повреда на мозокот, најчесто во раното детство. Во случајот на Лука, од раѓање.
Неговата мајка смета дека медицинска грешка е виновна за таквата состојба на нејзиното дете.
– Лука беше породен со вакуум. Лекарот ме остави и отиде кај други, така што породувањето не беше предизвикано навреме – нагласува таа.
Оттогаш никогаш немала доволно пари за да ја подобри состојбата на Лука. Во случајот на Лука, тоа се вежби.
– Церебралната парализа е состојба, не е типична болест – вели Јелена.
За среќа, семејството добило помош во форма на личен придружник на Лука и помош во куќата, а Јелена се надева дека државата ќе им помогне на децата како Лука да не бидат невидливи за системот и општеството.
912