Квалитетот на вашиот живот се одредува според квалитетот на прашањата што си ги поставувате. И квалитетот на вашето родителство ги следи истите правила. Секојпат кога поставувате прашање, вашиот ум оди во потрага по одговори и со тоа ја обликува вашата реалност. За таа цел, често се грижиме за деталите од животот на нашите деца, но ретко застануваме да се фокусираме на поголемата слика.

Сепак, постои една родителска должност што ја споделуваме сите, и таа може да се опфати со ова големо прашање:

Дали правам доволно за да го зајакнам моето дете?

Како родители, често нè мачат прашања кои произлегуваат од нашето сопствено чувство на самосомневање и нашите стравови за нашите деца.

Имаме тенденција да прашуваме работи како што се:

„Дали ја правам вистинската работа?“
„Дали си го збунувам сопственото дете?“
„Зошто не можам да допрам до децата?“
„Каде грешам?“
„Зошто тие едноставно не слушаат?“
„Дали се безбедни?“.

Нашите грижи се насочени кон тоа како се однесуваат сега, какви оценки добиваат на училиште, дали се здрави, дали имаат доволно за јадење, дали ги средиле собите, дали ги носат правилните одлуки.

Колку треба да бидат вклучени родителите денес?

Како модерни родители, ние сме многу вклучени во животот на нашите деца. Не беше секогаш вака. Општествата на ловци-собирачи ги оставаат децата од четиригодишна возраст речиси без надзор од возрасните. До нивните тинејџерски години, децата се оставени да го прават она што го сакаат цел ден, а никој да не се буни околу нив, да се грижи за нив или да им се меша во забавата. На децата им е дозволено да си играат со опасни предмети – мачети, лакови, стрели и оган.

На децата им се верува и затоа стануваат доверливи. Тие се третираат како способни и затоа се впуштаат во светот со доверба.

Уште кога растев, од прво одделение па наваму, сами одевме до училиште, попладне одевме на локалниот базен со пријателите, го откривавме соседството со нашите велосипеди и се враќавме дома на зајдисонце. Имавме и слобода и одговорност и научивме да се снаоѓаме и да се грижиме еден за друг. Сега сфаќам дека ова ниво на слобода не е возможно на повеќето места во светот, но верувам дека виновни се и нашите родителски прашања.

Надминување на стравовите својствени за родителството

За волја на вистината, живееме во најбезбедното време во целата човечка историја. Треба да почнеме да се фокусираме на поголемата слика за тоа што ќе им донесе тој вид слобода на нашите деца, дури и ако околностите не се променат. Гледам премногу млади возрасни луѓе во мојата пракса кои се апсолутно неспремени да се справат со предизвиците во светот. Имаат мајки и татковци кои правеле сè за нив и ги заштитувале и се грижеле и се нервирале поради нив и ги направиле неефикасни возрасни луѓе.

Прашањата што ги поставуваме се однесуваат на микроменаџирање на нивните животи.

Верувам дека големите прашања што треба да си ги поставуваме се работи како што се:

„Како да му дадам повеќе слобода на моето дете?“
„Дали има работи што ги правам за него, а тоа би можело да ги направи само?“
„Како можам да му дозволам на моето дете да ја исполни својата судбина без мое мешање?“
„Дали му дозволувам на моето дете да прави значајни избори?“

Нашата работа како родители не е да бидеме толку вклучени во животот на нашите деца, така што тие да не можат да живеат без нас. Нашата работа е да им обезбедиме основна структура за да научат за светот и да го пронајдат својот пат во него.

Вистинската (и едноставна) задача за родителите

Родителството е работа без раце. Едноставната задача да се обезбеди безбеден простор за грешките од кои треба да се учи и нередот да се исчисти. Ние ги зајакнуваме нашите деца со тоа што ќе им дозволиме да ги сфатат работите.

Родителскиот дом е местото каде што децата можат да експериментираат, учат и да истражуваат испробувајќи различни емоции, однесувања, ставови и карактерни црти на безбеден и љубезен простор. Ако ја немаат оваа слобода, тие ќе ги испробаат овие работи штом ќе заминат од дома и заштитната мрежа повеќе нема да е поставена. Значи, дали она што го правите во моментов ќе ги поттикне или обесхрабри вашите деца да излезат во светот како автентични, самоуверени човечки суштества?

Продолжете да го поставувате тоа прашање – тоа ќе направи разлика во квалитетот на вашето родителство и квалитетот на животот на вашите деца.

Автор: Миа вон Ша

Извор