Има многу стилови на родителство, па секоја мајка и татко го избираат методот што најмногу им одговара. Колку и да се различни, сите имаат заеднички зборови и фрази кои детето никогаш не треба да ги слушне бидејќи можат да остават трајни последици.

Терапевтот за трауми Шенон Морони вели: „Не можам да ви кажам колку од моите клиенти се сеќаваат на точните зборови што ги слушнале од нивните родители како деца, а кои ги омаловажувале“. Кај неа луѓето доаѓаат на терапија во зрелоста, најчесто поради проблеми со самодовербата. Затоа оваа мајка на десетгодишни близнаци предупредува дека зборовите кои ни се кажуваат кога сме деца ја обликуваат личноста која ќе станеме кога ќе пораснеме.

„Отфрлувачките зборови навистина можат да повредат“, истакнува таа и наведува три работи што никогаш не би им ги кажала на своите деца.

„Ти си толку драматичен“

Децата плачат или вреват поради обични работи во повеќето случаи. Но, воздржете се да не ги нарекувате драматични. „Кога ќе поништиме нечии чувства, личноста учи да молчи за нив. Возрасните во повеќето случаи знаат како да ги контролираат своите емоции, но тоа најчесто не е случај со децата, особено со малите. Децата треба да знаат дека е во ред да ги изразуваат чувствата, но и дека не се немоќни пред нив“, објаснува Морони.

„Престани да плачеш“

Шенон ги охрабрува своите деца да плачат наместо да им каже да престанат. Ако се дома, ќе им биде кажано да одат во нивната соба и да плачат сами пред да бидат подготвени да разговараат за тоа што не е во ред. „Да му се даде на детето слобода да плаче, ги зголемува шансите да ви се отвори ако има нешто подлабоко во коренот на неговата вознемиреност или тага“, истакнала таа.

Што било за вашето или нивното тело

Шенон предупредува дека коментирањето на тежината или телото на детето може да доведе до нарушување во исхраната во зрелоста. Дури и пофалувањето или истакнувањето на витоста е проблематично бидејќи сугерира дека вредноста на детето лежи во тоа што е вито.

„Да се ​​даде комплимент е да се зајакне негативна шема. Родителите дури и не треба да им кажуваат на своите деца дека се здебелиле или дека треба да се стават на диета, бидејќи тоа му кажува на детето дека треба да се промени себеси затоа што не е доволно добро поради неговата тежина“, советува Шенон.

Што се однесува до храната, таа предлага да се нагласи дека таа не е само гориво, туку и прослава, радост, вкус и удобност. Ова му помага на детето да има неутрален однос со храната наместо да ја гледа како лоша или нешто што треба да се контролира.

Извор