Местото каде што педијатар не е потребен
Вчера нѐ посетија млади родители. Уморни и загрижени поради честото разболување на нивното девојче кое тргнало во градинка.
За нас, педијатрите, ова е нормална несакана ситуација. Не е пријатно, но не е ниту загрижувачко. Неопходно е детето да се „навикне“ на вирусите во колективот. Да ги препознае и да стекне имунитет.
Важно е само да не се препишуваат антибиотиците во такви ситуации, често и нерационално. На краток рок, антибиотикот нема ефект врз вирусот. Долгорочно го оштетува имунитетот – создава отпорност на антибиотиците и ја зголемува склоноста кон нови вирусни инфекции.
Родителите целосно го разбираа ова и соработуваа. Но, мајката се чувствуваше беспомошно затоа што моментално се разделени од таткото, кој работи во Жабљак.
Таткото е планинар, еколошки активист, велосипедист на долги патеки. Тој предлага да се преселат со него на планина. Целосно го поддржувам.
Најважно е семејството да биде заедно. За сите негови членови. Мајката се плаши од суровата клима (што е сосема неосновано – само ѝ треба потопла гардероба) и… нема педијатар таму.
Филип инаку малку зборува, но заклучи: „Таму педијатар не е ниту потребен“.
Целосно се согласувам! Природа, прошетки и играње на свеж воздух. Домашна храна. Нема затворен задушувачки простор, нема многу луѓе и деца на едно место!
Уживајте!
Автор: д-р Нина Мандиќ/педијатар
