Вчера пак го слушнав истото.

„Што сакаш, принцезо?“, изјави една мајка што стоеше во редот за наплата во продавница. Почна да ми се грчи очниот капак. Морав да си ја воздржам воздишката. Затоа што во последно време слушнав премногу жени кои ги нарекуваат своите ќерки „принцези“. На пример: „Принцезо, која долна облека ја сакаш?“ Слушнав и дека премногу жени ги нарекуваат своите ќерки принцези и на интернет. „Ох, мојата принцеза нема да носи фармерки“, се жалела една мајка. Ми доаѓаше да си ја удрам главата од ѕид.

Мајки, не нарекувајте ја вашата ќерка принцеза. Вашата ќерка не е принцеза. И покрај индустрискиот комплекс на „принцеза“, освен ако не сте војвотката од Кембриџ, вашата ќерка всушност не е потомство на кралско семејство родено од нераскажани богатства и привилегии. Можеби ја сакате; можеби мислите дека таа вреди за сите пари на светот, но тоа не е важно. Кога бев мало девојче, многу често глумев принцеза. Имав специјален син фустан со рабови со пердуви, ги носев моите непријатни потпетици и направена круна. Мајка ми се смееше. Но, таа всушност никогаш не ме нарекуваше принцеза. Принцезите беа за игра. И покрај тоа што ќе ве натера маркетингот на „Дизни“ да верувате во тоа, тие сè уште се за игра.

Еве зошто: принцезите се пасивни украси. Тие се облечени во убава облека и парадираат на различни настани, вклучувајќи (според календарот на принцезата Кејт) отворање училишта и трки со коњи. Нивната облека е избрана да го одразува достоинството на тронот, тие не можат да одберат нешто. Деновите им се планирани. Дали е ова навистина она што го сакате за вашата ќерка? Покрај отворањето болници, принцезите имаат една функција: размножување. Традиционално, принцезите биле поврзувани со сопрузи кои помогнале да се зацврстат глобалните сојузи. Откако ќе се венчаат, нивната главна должност е во породилниот кревет, каде што се очекува да родат наследници. На принцезите не им е даден избор на сопруг. Ова не е ситуација -„некогаш мојот принц ќе дојде“. Принцезите се пасивни, зависни од мажите околу себе за да носат одлуки.

Принцезите навистина доаѓаат со нераскажани приказни, барем повеќето од нив ги имаат. Но, дали е тоа навистина вашата највисока цел за вашата ќерка? Принцезата може да го крене малиот прст и да добие што сака, благодарение на нејзините пари. Ваквото девојче се вика разгалено детиште. Таа се претвора во дете кое покажува бес ако не го добило она што го сакало. Раширете ја метафората уште малку и таа станува уште поморничава. Ако вашето дете е принцезата, кои сме ние другите? Нејзините верни слуги? И сите знаеме дека принцезите го добиваат најдобриот простор на таблоидите, најдобрите музички дела и, знаете – доволно за јадење.

Ја учите вашата ќерка дека е на врвот на купот кој всушност не е многу важен. Таа е ѕвезда на шоуто, а ние другите сме пиони. Потоа, тука се крупните слуги. Секоја принцеза има потреба од нив, се разбира, за да ги прави нејзините „принцески“ работи и да ѝ ги донесе сите оние нешта што таа ги бара. Ако вашата ќерка е принцезата, која е легијата на слуги? Така е: Вие. Кога ќе ја наречете вашата ќерка принцеза, се ставате во улога на оние што го исполнуваат секој каприц. Дали навистина сакате да ја преместите својата позиција од родител на слуга? Вашиот авторитет треба да биде пред лицето на принцезата и нејзините барања.

А ако не сте слуга, тогаш сте кралица. Кралица на што, ако може да прашам? На детската соба? Вашето ситно кралство нема да се спротивстави на реалниот свет.

Автор: Елизабет Бродбент

Извор