На замрзнатото езеро стоеја други луѓе, а неколкумина дури и се лизгаа. Но, кога мојата 8-годишна ќерка ме праша дали може сама да стапне на мразот покриен со снег, јас се двоумев. „Те молам. Ќе бидам внимателна“, рече таа. Кимнав со главата и заедно излеговме на цврстиот мраз, на истото место каде што минатото лето таа веслаше на сплав со група пријатели со кои се кикотеше.

Се вративме на брегот по неколку минути. Сонцето се подготвуваше да зајде зад планините. Беше 14 часот. Оние што живеат на места со многу повеќе ноќ отколку ден може да ја доживеат зимата како долга и темна.

Па што правиме цела зима? Тој одговор зависи од временските услови, но забавата е загарантирана во текот на целата година. Моето семејство и јас се преселивме од Лос Анџелес на оддалечен остров во Алјаска. Посакувавме поблиска врска со природата и помалку од хаосот што постои во големите градови.

Клучот е да останете зафатени, без оглед на времето

Кога има снег, се санкаме по улиците во нашето маало. Градиме епски снежни тврдини – кои се без покрив за лесен пристап и како дополнителна мерка за безбедност од колапс. Секоја играчка за јавање што можеме да ја донесеме, ја повлекуваме во снегот и гледаме која од нив најдобро се движи низ снегот. Одиме на плажата. Таму истражуваме смрзнати вители, палиме оган и јадеме крекери и сирење. Клучот за овие активности е да се има вистинска опрема за студено време, пакет со омилени грицки и обезбеден фен за дома. Во непријатните денови – кога врне дожд врз снег, а улиците се лизгави – го задржувам правото да останам внатре.

Печеме колачиња, поминуваме низ нашата колекција на друштвени игри и им дозволуваме на децата да возат велосипеди и скутери низ дневната соба. Зеленчукот го сечкаме и правиме големо тенџере со супа. Тие играат ветеринарна клиника, преврзуваат кадифени животни и пишуваат рецепти.

Извлекуваме огромен куп книги од библиотеката и читаме на тема: биографии со слики, бебиња од животни, празници низ светот. Слушаме аудиокнига додека децата се фокусираат на некоја активност, како што е цртање или играње со автомобилчиња направени од кибрити. Кога ќе станат повторно гласни и зафатени, се враќаат на велосипедите и скутерите. Не можам да бидам строга кога се удираат во ѕидови или меѓу себе со своите возила. Долгата зима значи дека ќе има денови кога нивната единствена вежба ќе се случува помеѓу тие четири ѕида.

Играчките се клучни за имагинативна игра

И двете мои деца имаат родендени во зима и забележав дека новите играчки, особено оние што се отворени и поттикнуваат имагинација, ги држат зафатени долго време. Не може да добиваат нови играчки секој ден, но нивното ротирање значи дека имаат време да заборават на нешто и да се возбудат кога повторно ќе го видат. Така, имам корпа со играчки спремни да се активираат кога децата ќе бидат при крај со трпението и досадата.

Понекогаш морам да бидам и туристички водич во зима: „И ако погледнете лево, ќе видите кујна за играчки. Можеби некој би сакал да ми направи пластична палачинка?“ Но, понекогаш децата сами одредуваат нови интереси што би сакале да ги остварат. Тоа може да значи дека до пролет имаме многу што да си покажеме. Учење некои акорди на гитара, на пример, или правење збирка од мали глинени чинии.

Треба само да се договориме да не дозволиме зимата да нѐ порази. Треба само да си дозволиме да излеземе на замрзнатите езера.

Кога неодамна излезе од преглед кај лекар, мојот син рече: „Толку сум горд на себе.“ Додека ги пакувам зимските јакни и го исклучувам радијаторот, се чувствувам исто.

Автор: Лиз Болтон

Извор