Отсекогаш сакав деца.

До денот кога останав бремена.

Бев втора година на студии по новинарство на Технолошкиот универзитет во Кејп во 2007 година. Се плашев од мајчинството; ја изгубив мајка ми две години пред да останам бремена. Кој ќе ми дава совети? И покрај овие стравови, успеав да дипломирам и набрзо потоа родив убаво и силно бебе. Не знаев дека мајчинството ќе ме промени. Ќерка ми ми даде ново значење и волја за живот.

Страдав од депресија кога ја изгубив мајка ми и кога тие мали кафеави очи ме погледнаа, веднаш сфатив дека моето место на земјата сè уште не е завршено.

Имав многу подеми и падови со Амбер, таа беше бебе што постојано се разболуваше, а нејзиниот татко одлучи да си замине. Сепак, приоритет ми беше таа. Ги изгубив пријателите.

Бев оставена сама да го откријам мајчинството. Еден момент бев премногу возбудена за тие мали чекори, а следниот бев на работ на бездна поради мојата постпородилна депресија. Токму поради депресијата, мојот лекар веднаш ми препиша лекови.

Научив дека не постои прирачник и не можеме да ги засноваме нашите принципи на тоа како било пред 30 години. Времињата се сменија и како родители, ние треба да се приспособиме на она што се случува околу нас. Сега ќерка ми е тинејџерка и се обидувам да донесам добри одлуки, и постојано внимавам на неа. Отворено зборуваме за секс, менструација, силување, малтретирање и лош избор.

Растењето како единствено дете на самохран родител ме направи себична, љубоморна и наивна за тоа каков е навистина светот.

Иако светот нуди многу добри работи, секако тие работи доаѓаат во пакет со лошите. Посакувам мојата мајка да ме натерала да го видам тоа уште од мала возраст. Таа никогаш не ме подготви да живеам без неа и ова е нешто што дефинитивно ќе се обидам да го направам поинаку со моите деца.

Мислам дека најтешкиот дел за мене е да го научам мојот сега 7-годишен син како да не биде премногу љубезен и да не се потпира толку многу на луѓето.

Ова ми го крши срцето, но без оваа лекција, мојот син ќе биде искористен, а тоа веќе се случува со пријателите што ги стекна во околината и училиштето.

Тој страда и не може да разбере зошто мора да биде посебичен. Кога сите ние би можеле да ги научиме нашите деца да бидат добри и љубезни без скриена агенда, не би морала да го учам да биде ништо помалку од она што треба да биде: сладок и внимателен.

Карактеристики што многу луѓе треба да ги научат. Мајчинството никогаш не престанува, а не престанува ниту учењето, па за мене секој ден е нов предизвик.

Автор: Одет Вејкфилд
Извор