Стравот е една од најчестите емоции што ја доживуваат мајките, но и татковците за време на породувањето. Затоа е важно татковците да останат со „ладна глава“ при породувањето.

Да се ​​биде присутен од првиот момент кога вашето дете ќе го види светот е бесценето искуство. Исто така, од непроценливо значење е да ѝ се биде поддршка на жената за време на овој величествен настан. Затоа, сите татковци што сакаат да го доживеат непроценливото искуство за учество во породување, еве како да се подготват.

Најважно за партнерката е да има безрезервна поддршка

Сигурно не е лесно за маж кога гледа како неговата сакана сопруга, мајката на нивното дете, се соочува со голема болка и страв за време на породувањето и не може да направи ништо. И не, тоа не е никаков сарказам, но навистина е тешко за мажите за време на породувањето. И сите што го доживеале тоа, знаат многу добро. Ова се моментите кога секој татко би дал сè на светот за сè да оди што е можно побрзо и, ако е воопшто можно, без никаква болка. Да се ​​види овој болен, но волшебен момент и истовремено да се чувствувате бескорисно, за многумина е многу потешко отколку што некогаш можеле да замислат.

Најважната работа што таткото може да ја направи за време на породувањето е да ѝ биде безрезервна поддршка на мајката. Што значи безусловна поддршка? Тоа зависи од жена до жена; некои ќе сакаат нивниот партнер да не зборува ништо, а други ќе сакаат да зборуваат за геополитика. На идните татковци е да направат апсолутно сè што можат за да им олеснат на партнерките.

Татковците сепак тука имаат споредна улога

Оние мажи што сакаат да бидат присутни на породувањето мора да бидат подготвени на сè. Колку и да прочитале книги за тоа или колку внимателно и да слушале во текот на бременоста, во моментот кога ќе започне породувањето и ќе пукне воденикот, тие ќе сфатат дека не знаат ништо. И тоа е нормално, особено за мажите кои ќе станат татковци првпат.

Но, она што секој иден татко треба да го знае е дека во тие моменти треба да се заборави себеси. Неговата улога тука е споредна, како и неговиот страв, гадењето, болката и чувството на беспомошност. Тоа е храбра жртва што човекот ја дава за својата партнерка.

Кога е подобро таткото да не присуствува на породувањето?

Важно е мажот да знае што е „нормално“, а што не. Исто така, важно е тој да очекува ситуации во кои неговата партнерка ќе сака да биде сама. Или ситуации кога станува многу непријатно и кога болката станува речиси неподнослива. Исто така, постојат можни сценарија во кои жената може да почне да покажува дека е обесхрабрена, ќе испушта крикови и гласови што нејзиниот партнер не ги слушнал порано.

За сите возможни (и невозможни) ситуации, најдобро е да одите на курс за бременост заедно со сопругата. Покрај курсот за бременост, треба да разговарате многу, многу со вашата партнерка, така што и двајцата ќе знаете што да очекувате. Денес мажите се под притисок да бидат присутни при породување, а факт е дека не мора. Ако тие не можат да ѝ го обезбедат на партнерката точно она што ѝ треба, тогаш подобро е да не учествуваат.

Без оглед на тоа што ќе одлучат идните родители – дали таткото ќе биде присутен на породувањето или не – некои работи се прилично јасни и универзални. На мажот е да биде безрезервна поддршка, да ги заборави своите потреби во тој момент, да остане ладнокрвен и да покаже бесконечна почит кон мајката на своето дете.

Значи, нема вистински одговор на прашањето дали таткото треба да биде присутен на раѓањето или не. Најважно е да се донесе таков заклучок во договор со партнерката бидејќи понекогаш на жената ѝ е полесно кога сама ќе го искуси породувањето.

Извор