Не можеме да го промениме сопственото детство, но можеме да ги прекинеме обрасците што сме ги наследиле и да станеме родители какви што сме посакувале да имаме додека растевме, сметаат многу психолози. За оние што пораснале со емоционално ладни, дистанцирани или токсични родители, животот често изгледа исто така: без емоции и без разбирање.

Но, кога дете од такво опкружување ќе порасне и ќе стане родител, пред него стои важен избор: дали ќе го продолжи истиот образец на однесување или ќе го прекине? Експертите за семејни односи истакнуваат дека е можно да се прекине тоа наследство и нудат три едноставни, но многу ефективни чекори што можат да им помогнат на сите што сакаат промена.

Прекинете го образецот од претходните генерации

Лошите обрасци на однесување од детството лесно се пренесуваат и во зрелата возраст, особено ако свесно не ги препознаеме и не почнеме да ги менуваме. Но, со посветеност, тие може да се заменат со поздрави начини на реагирање.

Психолозите ги советуваат следниве чекори:

• Фокусирајте се на една навика и работете постепено на неа.
• Побарајте поддршка од блиските за да останете доследни.
• Наградете се секогаш кога ќе реагирате поинаку од порано.

Бидете пример за тоа што сакате да го видите

Свесноста за проблемот е првиот чекор. Потоа следува едукација за здрави родителски практики, кои помагаат подобро да реагираме во предизвикувачки ситуации.

Најважно е со сопствен пример да ја покажеме промената. Децата најмногу учат преку набљудување. Кога родителот доследно покажува емоционална стабилност, сочувство и почит, децата го впиваат тоа како основа за сопственото однесување.

Научете да се сакате себеси

Дете што пораснало без безусловна љубов, често како возрасен постојано бара потврда за сопствената вредност од другите. Но, вистинската промена се случува кога човек ќе научи да се сака себеси не поради туѓо одобрување, туку поради сопствено прифаќање.

Дури кога навистина ќе се прифатиме и ќе се засакаме себеси, можеме искрено да им понудиме љубов и на другите. Тогаш веќе не се обидуваме да ги „поправиме“ другите за да ни докажат дека вредиме, туку ги сакаме такви какви што се.

Лошите родителски обрасци не мора да траат вечно. Со препознавање на проблемот, со барање поддршка и со свесен напор, можно е да се прекине образецот што се пренесувал низ генерации. Можеме да изгубиме само штетни навики, а да добиеме повеќе љубов, разбирање и поврзаност со нашите деца.

Извор