Ќе почнам кажувајќи го ова – јас сум мајка на момче. Значи, можам да зборувам директно од моето искуство за одгледувањето син. Но, знам дека речиси секој родител – без разлика дали е на момчиња или на девојчиња – веројатно слушнал фраза како: „Ќе наидете на многу проблеми со ова дете!“, или некој го нарекол вашето дете „иден срцекршач“ во одреден момент од времето.

И јас ќе се надоврзам со тоа што го кажувам – ваквите коментари ме згрозуваат. Зошто? Затоа што, за мене, тоа е апсурден начин да се етикетираат нашите мали деца кои допрва треба целосно да се развијат и созреат. Овие деца сè уште учат за нивните емоции – како да ги обработат, регулираат и прикажуваат.

Значи, да ги категоризирате како „срцекршачи“ или „неволји“ врз основа на тоа колку се слатки, само имплицира дека нивниот изглед е она што ги дефинира. Да не зборуваме дека тоа е, исто така, објективизирање на нивниот изглед и целосно игнорирање на секој друг квалитет што ги прави тоа што се – а и допрва треба да станат.

И за оние што можеби мислат дека ова не е голема работа, јас го разбирам тоа. Има многу поголеми работи за кои попрво би размислувале или дебатирале. И знам дека повеќето луѓе кажуваат такви работи само како намерен комплимент, но тоа е затоа што тие не го сфаќаат подлабокото значење што го носат таквите фрази. Ја побарав на „Гугл“ дефиницијата за „срцекршач“ и она што го најдов беше ова: личност која е многу привлечна, но која е неодговорна во емотивните односи.

Во никој случај не верувам дека таа дефиниција е вистинита за моето дете – и сега да сакам тој да порасне верувајќи во тоа за себе. Ќе се согласам дека големите кафени очи, кадравата коса и дрската насмевка на мојот син се прилично шарманни – но, тоа не значи дека тој треба да биде означен како иден срцекршач. Неговиот изглед не го дефинира неговиот карактер – сега или подоцна. Неговата дружељубивост не значи дека тоа е флерт – тој едноставно учи социјални вештини и воспоставува врски со луѓето околу него.

Не сакам тој да порасне со идејата дека да се биде момче значи да се кршат срцата – туку да направи сѐ што може за да ги исполни со љубов. Дали преку случајни чинови на љубезност, покажување служба или едноставно поради тоа што некој се насмевнува.
Поентата околу воспитувањето син е што правам сѐ што можам за да го воспитам на начин што го прави емотивно свесен. Сакам тој да може да покаже емпатија, промисленост, почит и многу повеќе од тоа.

Не сакам тој да биде неук за тоа како неговите постапки влијаат врз нечии емоции. Затоа, кога ќе слушнам како го нарекуваат иден срцекршач, се замислувам за да се потсетам дека како негова мајка, правам сѐ што можам за да ја скршам претпоставката дека неговиот изглед е она што го дефинира. И тоа го правам преку секојдневни прикази на позитивно однесување. Преку тоа како се стремам кон воспитувањето на мојот син. Преку тоа како се однесувам кон другите околу мене. Преку тоа како мојот сопруг и јас се сакаме и се стремиме кон емоционалната благосостојба.

Значи, што можете да направите кога луѓето го нарекуваат вашиот син иден срцекршач?

Заблагодарете им се за наменетиот комплимент, но потсетете ги дека не воспитувате мало момче кое е невнимателно, егоистично или не почитува. Потсетете ги дека воспитувате момчиња кои ќе станат силни, емоционално свесни мажи. Потсетете ги дека воспитувате момчиња кои ќе го користат своето срце како добра работа, а не како предност да ги скршат другите.

Јас не одгледувам иден срцекршач. Воспитувам син кој има доволно големо срце за да го следи и да го потресе целиот свет. Па, порака до сите: Внимавајте, доаѓа моето слатко, мало момче – не да направи штета, туку да донесе многу љубов.

Автор: Мараја Медокс

Извор