Ако секоја маќеа добивала пари секојпат кога ќе ја слушнела следната фраза, таа лесно би можела да си дозволи одмор во прекрасен спа-центар за многу потребниот и заслужен одмор:

„Знаеше дека тој доаѓа со пакет“.

Секоја жена што има храброст, љубов и одлучност да се омажи за маж кој веќе има деца, веројатно има намера да биде родителска фигура за нејзините посиноци и поќерки. Ретко ќе сретнете маќеа која би потпаднала под дефиницијата за „злобна маќеа“.

Дали навистина има илјадници жени кои слепо стапиле во брак со маж кој имал деца, не прифаќајќи дека навистина има деца? Се разбира не.

Ваквото родителство не е за оние со слабо срце

Една од најчестите поплаки што ги слушам од маќеите со кои работам е: „Не знаев дека ќе биде толку тешко“. Многумина од нив имале одлични односи со децата на нивните партнери пред бракот или заедничкиот живот. Овие деца имале почит, биле љубезни и изразиле љубов и наклонетост кон нив.

Но, за многу маќеи, без разлика дали тоа се случило веднаш откако рекле „да“ или кога нивните мили посиноци и поќерки се претвориле во огорчени тинејџери, нешто се сменило и откриле дека тие се предмет на вина, непријателство и грубо однесување.

Уште полошо, кога изразувале колку е тоа болно, често им велеле: „Избравте некој што има деца. Знаевте во што се впуштате“.

Првите што ја преземаат вината

Многу возрасни посиноци и поќерки ми признаа дека иако им се допаѓа девојката на нивниот татко, денот кога тие станале маж и жена, откриле дека имале силни чувства на „несакање“ кон нивната нова маќеа. За овие деца, овој втор брак бил знак дека нивните родители никогаш нема да се обединат.

Загубата на нивното семејство можеби не била целосно тагувана додека бракот не ги удрил в лице и не ги потсетил дека семејството што некогаш го знаеле и сакале, засекогаш го нема. Многу маќеи кои се омажиле за мажи со мали деца уживале во мирни, љубовни односи со своите посиноци и поќерки. Тие се гордеат со тоа што имаат навистина „мешано“ семејство и имаат искрени чувства на грижа и љубов кон нивните посиноци… додека не станат тинејџери.

Маќеата открива дека таа е првата што е обвинета за каков било конфликт или расправија. Овие жени со право се повредени.

Што направиле? Зошто се случува ова? И дали треба да се осмелат да се пожалат на некој што не ја разбира ситуацијата на маќеата?

Тие често се срамат и за нив се зборува користејќи фрази кои се клишеа – и тоа е сè освен корисно.

Дали луѓето навистина веруваат дека коефициентот на интелигенција на овие жени наеднаш паднал?

На маќеите им се потребни потврда, сочувство и разбирање

Тие треба да се потсетат дека тоа не е лично, дека повеќето деца (без разлика на нивната возраст) секогаш ќе имаат природна лојалност кон нивниот биолошки родител, дури и ако тој е починат или ги напуштил. Тие треба да знаат дека – како и секое семејство – сигурно ќе има моменти на стрес, напор и напнатост и дека тие не се одговорни за таа ситуација.

Маќеите имаат потреба нивните сопрузи да им го покриваат грбот кога нивните посиноци и поќерки ги третираат со непочитување, обвинување и презир. Луѓето можеби ќе бидат изненадени кога ќе дознаат колку татковци не го прават тоа затоа што се чувствуваат растргнати меѓу нивните деца и нивниот нов сопружник. Маќеата се прашува како да живее во дом во кој повеќе не се чувствува безбедно.

Кажувајќи ѝ: „Ти го избра ова!“, често ќе предизвика незаработена вина и сомнеж во себе.

Оваа мудра поговорка е вистинита: „Не осудувај некого додека не поминеш километри во неговите чевли“.

Автор: Мери Т.Кели

Извор