Насилството во семејството, физичкото казнување, сексуалната злоупотреба, викањето или занемарувањето на основните потреби на децата се јасни показатели за лошото родителство, се согласуваат психолозите. Сепак, додаваат дека има посуптилни знаци кои исто така укажуваат дека тоа е лош начин на воспитување на детето.

Бараат слепа послушност

Авторитарните родители бараат нивните деца секогаш да ги слушаат без прашање. Родителите што имаат авторитарен стил на воспитување се очигледно неефикасни родители, иако можеби се обидуваат да се маскираат во строги или дисциплинирани родители, предупредуваат психолозите. Тие објаснуваат дека иако понекогаш е исклучително важно децата да нѐ слушаат и да го прават токму она што им го кажуваме, принудувањето на детето слепо да ги следи сите наши наредби го лишува од способноста да размислува критички и да прави разлика помеѓу доброто и лошото.

Заплашување како начин на дисциплинирање

Да се ​​дисциплинира, значи да се учи, објаснуваат психолозите и нагласуваат дека казнувањето не е единствениот начин на поучување. Токму спротивното. Секое казнување или заплашување на детето ќе направи повеќе штета отколку добро бидејќи нема да го научи детето на ништо што може да му користи, туку ќе резултира со повлекување, намалена самодоверба или страв, што само го влошува односот помеѓу детето и родителот, додека не дава никакви резултати кога се работи за подобро однесување кај децата или учење од сопствените грешки.

Исто така, го учи детето како да користи заплашување за да го добие она што го сака. Овие деца често усвојуваат насилен став бидејќи од родителите учат дека агресијата е прифатливо решение за проблемите. Истражувањето на оваа тема открило дека децата чии родители ги казнуваат имаат поголеми шанси да бидат вклучени во училишно малтретирање, како насилници, жртви или и двете.

Тие размислуваат само за нивните потреби

Контролирањето на родителите може да има многу облици и не се сите лоши. Некои родители што контролираат се само загрижени родители. Тие се само премногу заштитнички настроени и сакаат да им го дадат на своите деца најдоброто. Имаат најдобра намера, но ја користат на погрешен начин бидејќи не знаат подобро, објаснуваат психолозите. Од друга страна, има и такви родители кои секогаш го контролираат своето дете, таканаречени строги родители. Тие се крути и нефлексибилни, имаат силна желба (освен благосостојбата на нивните деца) да контролираат сè што прават нивните деца, а исто така имаат забележителен недостиг на емпатија. Тие размислуваат само за своите потреби и интереси.

Избегнуваат да преземат одговорност

Психолозите ги дефинираат како лоши родители оние што упорно избегнуваат да преземат одговорност за сопствените грешки или пропусти и за тоа ги обвинуваат другите, пред сѐ, нивните деца. Со текот на времето ваквото однесување може сериозно да влијае врз емоционалната состојба на детето, да доведе до депресија, анксиозност и немање самодоверба, како и неучење на училиште.

Извор