За тебе ќе се борам во секоја војна, ќе најдам решение за секој проблем и ќе најдам храброст да продолжам, секој ден
Уште од детството нè учеле дека љубовта е моторот што го движи светот, единственото чувство обдарено со автентичност и чистота, способно за движење на целиот универзум.
Се разбира, во тие денови не можевме да знаеме дека во животот ќе искусиме различни аспекти од ова чувство, ограничувајќи се себеси да го направиме конкретно во тој среќен крај кој го знаеме од омилените бајки.
Во реалноста, потсетувајќи се на тој период, веќе во таа фаза од животот сме искусиле благородна и чиста љубов која ја карактеризира врската помеѓу родителот и детето, само што во тие години ја примаме без да знаеме, без да разбираме.
Како што сме растеле, сме се заљубувале повеќе пати, поинтензивно или не, а некогаш сме изгубиле и мало парче од срцето, но сме преживеале. Потоа дошол тој момент кога сме сфатиле дека сè што сме знаеле за љубовта било половично вистинско, бидејќи не сме го искусиле тоа чувство што го поврзува родителот со детето.
Со станувањето мајка сфаќаме дека тоа е најубавото нешто што постои, бидејќи љубовта која ја чувствувате кон детето не само што го зафаќа срцето, туку и секој мускул во телото. Нашите деца се моторот кој нè придвижува напред, кој нè движи однатре, ни ја даваат силата да станеме секој ден и да се бориме во која било битка што ќе ни се најде на патот.
Неверојатната енергија што произлегува од секое движење, секоја прегратка, секоја свеќа што се гаси, како и по губењето на секое запче. Како да сме жртви на неверојатна магија која се повторува, ден по ден, потребно ни е само да ги гледаме нашите деца за да најдеме сила да продолжиме понатаму.
Јас сум светлото на крајот од тунелот, јас сум надежта и извесноста од пронаоѓањето решение на секој проблем.
Тие ја претставуваат невозможноста од предавањето пред лицето на секоја околност, дури и кога изгледа дека ќе ни се случи колапс – тие се нашиот поглед кон иднината.
Вистината е дека животот постојано нè соочува со нови предизвици, некои од нив се навистина одлични, кои прават денес да се каеме поради тие слатки и меланхолични адолесцентни драми – истите со кои се соочуваме со храброст поради љубовта на нашите деца.
Бидејќи во хаосот и безредието не ни е потребно ништо друго освен љубовта од нашите деца и силата што тие ни ја даваат само преку изговарањето на зборот „мамо“.
Автор: Иларија Бараброса
912