Знам дека првото нешто што ни поминува низ мислите кога детето ќе каже „Ти си најлошата мајка на светот“ е:

-Како се осмели да зборува така со мене. Тој не ме почитува. Не смее да ми го кажува тоа. Многу ме растажува/лути.

Сега вратете се и прочитајте ги овие реченици повторно! Каде е детето во нив?

Тоа не е таму. Сè се врти околу нас. За нашите чувства и за тоа што ни треба. И тогаш велиме:

-Многу ме растажи. Ми ги повреди чувствата.

Или викаме:

-Како се осмелуваш…?!

Сега да застанеме овде и да ја разгледаме ситуацијата од детска гледна точка.

Да речеме дека сте кажале „Не може да гледаш цртани филмови“.

Детето ја има оваа желба и таа желба нема да се исполни. Се чувствува разочарано, луто… Непријатните чувства растат, го обземаат и вели: „Ти си најлошата мајка“.

Она што тогаш му треба на детето е да му се помогне да ги регулира своите емоции!

Ова е нашата најважна работа.

Бидејќи емпатијата, комуникацијата, разрешувањето конфликти, одлучувањето и сите други вештини можат да се развијат само ако се регулираат емоциите.

Но, ние не се фокусираме на чувствата на детето. Се фокусираме на влијанието што неговото однесување го има врз нашите чувства.

А детето го учи следното: „Кога јас имам некоја желба (да гледам цртани) и ја изразувам (на најдобар начин што можам во тој момент затоа што сè уште немам развиено вештини за регулирање на емоциите), тоа може да ја натажи/налути мојата мајка. Моите желби ги прават моите врски нестабилни и несигурни. А единствениот начин таа врска да биде безбедна е јас да се грижам за чувствата на мајка ми“.

Детето учи дека неговите чувства, потреби и желби се помалку важни од нашите. Тоа учи да ги игнорира своите желби и потреби и да се фокусира на тоа да ги прави другите среќни. Односно, учи дека е одговорно за чувствата на другите. И оваа шема се пренесува на односите со блиските луѓе кога ќе порасне.

Затоа наместо да се фокусираме на самите зборови, треба да навлеземе подлабоко, да се поврземе со детето и да му помогнеме да ги изрази своите чувства на попродуктивен начин.

Што можеме да кажеме:

-Тоа се силни зборови. И тие зборови не ми помагаат да те разберам. Сакам да разговараме, сакам да те слушнам.

Фокусот на поврзување и регулирање на емоциите е она што ќе го намали таквото однесување и таквите реченици во иднина. На овој начин ја решаваме причината за проблемот, причината за грубите зборови, а не само последицата.

Автор: Винка Радојковиќ

Извор