Дали меморијата ја храни интелигенцијата? Често се смета дека помнењето поема или дефиниција е синоним за интелигенција. Но, дали е навистина така? Професорот Џакомо Стела од Италија ја објаснува врската помеѓу меморијата и интелигенцијата.

– Во писмо до неговиот внук, Умберто Еко препорачува учење на Виспа Тереса (краток филм во црно-бело) наизуст. Важноста на ликот може да нè доведе до тоа да мислиме дека меморијата е фундаментална во развојот на интелигенцијата – објаснува професор Стела. Но, кој однос навистина постои помеѓу меморирањето и интелигенцијата? Неврологијата покажува дека меморијата ги развива вештините за учење, но не и интелигенцијата.

Меморијата во училиштен контекст

– Меморијата е фундаментален систем за развој бидејќи дозволува стабилизација на информацијата. Сепак, меморијата е систем сочинет од неколку компоненти, вклучително и работна меморија, семантичка меморија и долгорочна меморија – продолжува професор Стела. Во училиштен контекст, долгорочната меморија често има централна вредност и учениците се „наградени“ кога можат да ги повторат зборовите од книгата и дефинициите напамет.

Валентина Секи, техничар за учење од специјалната програма „По училиште“, објаснува дека училиштето се фокусира на основите од пирамидата за учење, или способноста да се меморира и запомни информацијата. Сепак, за учениците со нарушувања при учењето, меморирањето на информациите претставува пречка во учењето. Всушност, тие ученици често имаат тешкотии во помнењето на таблиците за множење или римите од песните бидејќи тие се апстрактни концепти. Затоа, клучно е да им се обезбедат алатки за поддршка на меморијата, како умствени мапи, на пример.

Дали меморијата ја развива интелигенцијата?

– Меморијата не ја развива интелигенцијата -, вели професор Стела. Ова е така затоа што интелигенцијата се развива преку друг тип на операции како, на пример, категоризација и когнитивен трансфер од еден контекст на друг. Затоа, важно е да се негува долгорочната меморија, бидејќи инаку се распаѓа. Ова се покажува преку фактот дека не се сеќаваме на ништо што сме учеле во текот на училишните денови. Целта на меморијата е всушност да обезбеди корисни информации за процесот на донесување одлуки, заснован на минати искуства. Она што е важно, следствено на сето тоа, не е знаењето како брзо да се повтори таблицата за множење или некоја рима, туку знаењето како да се користи меморијата за да се разберат овие концепти.

Извор



912

X