Кога стануваме родители, сите имаме иста желба – нашето дете да се храни здраво, да сака овошје и зеленчук и да има добар однос кон храната. И сите си го поставуваме истото прашање: „А што ако само ги исфрлам бонбоните, газираните пијалаци и грицките од домот?“ На прв поглед звучи логично. Но, според педијатрите, работите не се толку едноставни.

Д-р Пери Клас, педијатар и професор на Универзитетот во Њујорк, предупредува дека строгите забрани лесно можат да доведат до несакани последици.

„Забранетото“ често станува најинтересно

Д-р Клас објаснува дека забраната на слатки не гради здрав однос кон храната, туку ја зголемува привлечноста на она што сакаме децата да го избегнуваат. Педијатарот д-р Нимали Фернандо се согласува истакнувајќи:

-Кога целосно им забрануваме одредена храна на децата, таа станува особено привлечна, речиси како забрането овошје. Овој ефект, кој многу родители го препознаваат од сопствено искуство, е поврзан и со зголемен ризик од повисоки вредности на БМИ кај децата, како и со развој на нездрави навики во исхраната подоцна во животот – вели таа.

Ги формираме навиките во исхраната во најраните години

Експертите се согласуваат дека родителите имаат најголемо влијание врз навиките во исхраната на детето уште од рана возраст. Тогаш се создава средина во која разновидна храна е на дофат, а детето учи дека овошјето, зеленчукот и готвените оброци се дел од секојдневниот живот. Ова е времето кога малите треба да пробуваат нови вкусови, да ја поврзуваат храната со енергија и здравје и да научат дека одредени намирници се „основни“, а други се „посебни“.

Подоцна, кога детето ќе тргне на училиште и ќе се сретне со слатки, сокови, грицки, можете да му објасните дека е во ред повремено да ужива во нив, само не постојано. Тортата, колачињата, сладоледот нека бидат за посебни моменти како што се родендени, патувања, празници, но не како награда за изеден оброк, некое достигнување или „ако детето јаде брокула“. Ваквите „награди“ честопати водат до проблеми со саморегулација, прејадување, па дури и емоционално јадење. Наместо тоа, претворете ја заедничката подготовка и уживање во храната во нешто топло и семејно: гответе заедно, јадете заедно, разговарајте. На овој начин ја поврзувате храната со заедништво и добри спомени, а не со забрани и осудување. Храната потоа престанува да биде средство за контрола или преговарање и станува дел од секојдневното заедништво.

Различните семејни навики се можност за учење

Децата брзо забележуваат дека различни видови храна се јадат во други семејства, во различни количини и со различни правила. Наместо критики, експертите советуваат родителите да ја искористат оваа ситуација како можност да ги објаснат сопствените семејни навики, но и да покажат почит кон изборот на другите луѓе. Забраните имаат свое место само кога постои реална опасност, како што се алергии на храна. Во тој случај, важно е родителите и детето јасно да знаат која храна треба целосно да се избегнува. Најважно од сè: вие сте модел за пример. Ако сакате децата да јадат здрава храна, јадете ја и вие. Ако сакате тие да ја разберат разликата помеѓу секојдневната храна и „посебните пригоди“, покажете го тоа со вашиот пример.

Автор: Карина Шиждрак

Извор