Со оглед на моето долгогодишно искуство во работа со родители и ученици како наставник, но и како едукатор за вештини за учење, не можам да ви кажам колку пати сум ја слушнала оваа реченица: „Но, тој учи со часови, се труди напорно, го слушам како ја кажува лекцијата, а потоа излегува на тест и не постигнува задоволителен резултат, како воопшто да не работел“. Колку ви е позната оваа реченица? Колку пати сте го кажале тоа за вашето дете?

Верувам дека не ви е лесно. Чувствувате и гледате дека детето вложува огромен труд и напор, но резултатите недостигаат или се многу тешки за постигнување. Сè уште се сеќавам кога учев психологија во средно училиште, ја учев напамет, прераскажував лекции сто пати, а потоа доаѓав на испит и добивав тројка. Не беше до оценката, туку до моето внатрешно чувство на неуспех кое ми кажуваше дека очигледно не сум способна за повеќе од тројка. И всушност, тоа беше нешто сосема друго. Стануваше збор за начинот на учење. Да, вашето дете можеби учи во својата соба, веројатно го слушате како „брбори“, ја прераскажува лекцијата, се труди најдобро што може, можеби дури и ве замолува да го преслушате, но… тоа не е ЕФИКАСНО учење. Начинот на кој вашето дете пристапува кон учењето во својата соба изгледа вака: отвора книга, прочитува лекција или пасус, ја затвора книгата и го повторува тој пасус напамет. И така сто пати додека не почувствува дека пасусот е научен, а потоа преминува на нов пасус, учејќи го на ист начин. Можеби запишува нешто во својата тетратка, можеби ве замолува да го испрашате пред тестот, и тоа е тоа.

Вака изгледало учењето со генерации, дури и моето во основно и средно училиште. Но, со години испробување и тестирање нови методи на учење што ми донесоа голем успех на факултет, а потоа и примена на тие методи во училницата со студентите, а подоцна и со учесниците во мојата менторска програма, открив дека „учењето напамет“ дефинитивно треба да стане минато.

Да, може да изгледа како вашето дете да учи в соба додека го прераскажува истиот пасус сто пати, но тоа е далеку од ефикасно учење. Единственото нешто што детето го прави е мачење. Бидејќи тоа во никој случај не е природен начин на учење. Тоа е буквално како да се обидувате да „набиете“ квадратен предмет во кружен отвор. Не функционира. Или е проследено со големи тешкотии, напор и отпор. И затоа вашето дете не сака да учи.

Постои решение – методи на учење. Тие ќе ја преобликуваат и исполираат таа квадратна содржина сè додека не стане тркалезна и на тој начин лесно и ефикасно (и долгорочно) не влезе во мозокот. Засега, доволно е да се сфати дека не секое учење е ефикасно учење и дека времето поминато во просторија „учејќи“ не е гаранција за успех. Можно е и поинаку.

Автор: Марија Влаховиќ/ едукатор

Извор