Кога пред седум месеци на братучед ми му купив дрвена кујна за Нова година, првата реакција на брат ми и неговиот татко беше прашањето: „Дали да ја замениме со работилница?“ Не на типичниот балкански начин: „Зошто му е потребна кујна на момче, носи ја!“, туку посрамежливо, само за да сугерираат да не го туркаме во таа насока. На крајот на краиштата, тој е момче. Секако, предлогот беше одбиен со мнозинство гласови и кујната си остана. До денес таа е омилената играчка на Лука. И тоа веќе не е невообичаено за никого, дури ни за дедо.

Зошто момчињата кога се мали ја претпочитаат кујната наместо работилницата?

Едноставно е. Колку и да се трудиме некако да ги изедначиме улогите на родителите, сепак мајките се грижат за децата поголемиот дел од денот во првите години од животот. Децата поминуваат часови гледајќи ја нивната мајка како лупи, сечка, готви, меси, подготвува. Тоа е делот од светот на возрасните кој е пред нивни очи и од кој сакаат да бидат дел. Затоа што сето тоа е МАМА. Сега, не е како да не можете да ги натерате да ја претпочитаат работилницата или градината, има начин и тоа да се направи, драги татковци. Сè што е потребно е, ден по ден, месец по месец, извршувајќи ги тие работи во работилницата и кујната секој ден, да се грижите и за детето кое е таму со вас. Исто како што тоа го прави мама. Пробајте, не е тешко :).

Шегите на страна, но една важна вистина треба да ни биде јасна на сите:

Готвењето не е машка или женска работа. Готвењето е животна вештина која ни е потребна на сите. Без разлика на полот. Не мора сите да бидеме врвни готвачи, но сите треба да ги знаеме основите на готвењето.

Затоа, без разлика дали имате девојче или момче, научете го како никогаш да не зависи од некој друг за оброк. Без оглед на околностите, нека знаат како сами да го направат тоа.

Извор