Казнувањето, критиките и викањето придонесуваат децата уште повеќе да грешат
Родителите често користат казна, критика и викање за да го потиснат непосакуваното однесување на своите деца.
Сепак, истражувањата покажуваат дека овие пристапи често имаат контрапродуктивни ефекти, резултирајќи со однесувањата што токму сакаат да ги избегнат. Зошто толку често не успеваат?
Еве неколку клучни причини:
Негативните емоции го намалуваат капацитетот за учење
Кога децата се соочуваат со казна, критика или лутина, тие често се чувствуваат засрамено, луто или обесхрабрено. Овие негативни емоции го намалуваат нивниот капацитет за учење бидејќи се фокусираат на сопствените емоционални реакции наместо на лекцијата што нивните родители се обидуваат да им ја пренесат.
Зголемување на непосакуваното однесување
Децата што често се казнуваат или критикуваат може да станат поотпорни на овие методи на дисциплина. Наместо да се променат, тие може да станат дефанзивни, агресивни или пасивни во своите одговори. Ова може да доведе до маѓепсан круг на непосакувано однесување и негативни родителски реакции.
Недостиг на алтернативи
Честопати, родителите користат казна и критика затоа што се чувствуваат неспособни или несигурни за користење алтернативни методи. Недостигот на техники за позитивна дисциплина може да резултира со потпирање на помалку ефикасни методи, што може да биде штетно за односот родител-дете на долг рок.
Недостиг на емоционална врска
Казната, критиката и викањето можат да ја оштетат емоционалната врска помеѓу родителот и детето. Децата што се критикувани или казнети може да се дистанцираат од своите родители, што може да го отежни воспоставувањето позитивни и поддржувачки односи. Наместо тоа, обидете се да користите техники за позитивна дисциплина кои се фокусираат на развивање самоконтрола, разбирање и вештини за решавање проблеми. Овие техники вклучуваат поставување јасни граници, користење позитивно засилување (пофалба на посакуваното однесување), комуникација и моделирање на посакуваното однесување (родителот е пример за детето).
Преку овие методи родителите создаваат поддржувачка и безбедна средина која поттикнува позитивно однесување и емоционален развој кај нивните деца. Ова може да резултира со долгорочни придобивки во односот родител-дете и во однесувањето на детето како што расте.
Автор: Антонија Домовиќ/ магистер за примарно образование
