Кога ќе слушнете за нарушена исхрана, и вие, како и сите други, веројатно помислувате на тинејџери или на млади студенти.

Анорексијата, булимијата и сличните нарушувања се клинички дијагнози и бараат третман. Нарушената исхрана не е толку сериозна слика, но е поприсутна отколку што мислиме. Сепак, она што е особено загрижувачко е што се појавува сѐ порано и порано, а речиси еднакво кај двата пола.

Ново истражување спроведено од медицинскиот оддел на Универзитетот во Северна Калифорнија, покажа дека нарушената исхрана се јавува уште на возраст од 9 или 10 години, а токму на таа возраст имале речиси 12.000 испитаници.

Експертите ги анализирале причините за овој вид исхрана, како што се прејадување, повраќање, прекумерно вежбање, ограничување на внесот на калории и врската помеѓу овие однесувања и други фактори – пол, индекс на телесна маса и пубертет.

Тие се обиделе да поврзат дали одредени фактори имаат поголемо или помало влијание врз појавата на нарушена исхрана и дали полот на личноста игра некаква улога. Имено, статистиката вели дека повеќе од 9 отсто од населението на САД, односно речиси 30 милиони луѓе, во одреден период од животот ќе имаат некаков вид нарушена исхрана.

И покрај првичните очекувања, било откриено дека полот не игра никаква улога и дека девојчињата и момчињата се еднакво изложени на ризик од нарушена исхрана. Но, индексот на телесна маса игра улога. Имено, децата со повисок индекс на телесна маса, како и оние што биле поблиску до пубертетот, биле посклони кон однесувања кои предизвикуваат нарушена исхрана.

Важно е да се нагласи дека нарушената исхрана не е исто што и нарушување во исхраната. Нарушување во исхраната е клиничка дијагноза, додека нарушена исхрана е абнормална шема на исхрана, но не ги исполнува сите критериуми за дијагноза и нема толку значајни симптоми, или пак тие се појавуваат во многу поблага форма.

Сепак, важно е да се знае дека нарушената исхрана на крајот може да доведе до нарушување во исхраната, особено ако не се држи под контрола.

Како да внимавате на нарушената исхрана?

Постојат знаци на кои можете да обрнете внимание и да контактирате специјалист доколку тие се чести:

– Детето често „не е гладно“ или не сака да јаде одредена храна. Ако го забележите ова, дефинитивно обидете се да јадете што повеќе оброци заедно, како семејство, за да можете да го следите однесувањето на масата.

– Не сака да се мери или да зборува за својата тежина.

– Детето се вознемирува во присуство на храна. Важно е да се следи колку време му е потребно на детето да јаде оброк: дали јаде пребрзо или пребавно.

– Детето не јаде на училиште. За ова мора да разговарате со наставникот.

Извор