Добрите родители не даваат критика за однесувањето и го избегнуваат етикетирањето на детето. Ваша задача е да го советувате и да му посочите каде греши, а не да го омаловажувате. На пример, ако ги изеде сите чоколади без да им даде на другите, не треба да му кажете: „Ти си алчен“ или „Ти си лош“. Наместо тоа, ќе пристапите со зборовите: „Ги изеде сите чоколади без да поделиш со другите. Во нашиот дом е важно да делиш со сестрата и братот. Како мислиш дека можеш да му се искупиш сега на твоето семејство?“

Прочитајте повеќе на овој ЛИНК.