Врсничкото насилство стана речиси секојдневна тема, но често се заборава дека зад секое агресивно однесување на учениците стои дете кое има проблем, а не „насилник“ од кој општеството треба да се ослободи. Општеството често го заборава ова и прибегнува кон осуда, а поединците со речениците „не го тепале доволно“ несвесно го повторуваат маѓепсаниот круг на насилство што создава уште поголеми проблеми. Децата што вршат насилство често се сметаат за проблематични, лоши, агресивни и насилни, но и за груби, невоспитани, арогантни деца кои не покажуваат одговорност, а честопати им се припишуваат одредени психолошки дијагнози. А што е, всушност, вистината и како ефикасно да се реши проблемот со врсничкото насилство?
Една од ретките лиценцирани услуги што го решава овој проблем е „Дневна грижа за деца и млади во конфликт со законот, родителите, училиштето или заедницата“ имплементирана од СОС Детско село во Србија. Целта на таквиот престој е да им се помогне на децата подобро да се разберат себеси, да ги надминат тешкотиите и да пронајдат нови патишта за личен развој. Програмата е наменета за ученици од основно и средно училиште кои покажуваат проблеми во однесувањето, а целта е да се пронајдат конструктивни начини за изразување на емоциите, развивање социјални вештини и градење подобри односи со врсниците и родителите преку структурирани активности, доверба и професионална поддршка.
-Врсничкото насилство може да биде причина и последица за упатување во „Дневна грижа“, некои деца доаѓаат затоа што претрпеле одредено насилство од други деца, што произвело агресивно однесување во нивна одбрана. Кај таквите деца се работи многу за контрола на емоциите, контрола на гневот, развивање социјални вештини, ненасилна комуникација и конструктивно решавање конфликти – вели Данијела Анжел Ковачевиќ, координаторка на „Дневна грижа“.
Ваквата грижа со проблеми во однесувањето е неопходна за здраво општество
Работата со деца кои покажуваат проблематично однесување е насочена кон развивање емоционална контрола, зајакнување на социјалните вештини и поставување јасни граници преку комбинација од индивидуална и групна работа. На индивидуално ниво, на детето му се обезбедува безбеден простор за изразување чувства, препознавање на „предизвикувачите“ и учење алтернативи за реагирање, додека во групната работа се поттикнуваат соработка, толеранција и чувство на припадност. Посебен акцент се става на поттикнување на позитивното однесување, доследност во поставувањето правила и обезбедување поддршка преку креативни и практични методи.
-Општеството го гледа проблемот со врсничкото насилство од позиција дека детето кое покажува врсничко насилство е, всушност, симптом на дисфункција на семејството, но исто така, одговорот на прашањето зошто детето е насилно не е едноставен, а практиката покажува дека децата што покажуваат врсничко насилство делумно доаѓаат од семејства со социо-економски проблеми, но често во овие семејства гледаме и различни видови зависности, како и одредени последици од болести, па не може да се игнорира влијанието на врсничката група, но и влијанието на медиумите, кои се полни со агресивна содржина речиси без цензура – вели Ковачевиќ.
Најголемиот успех е променетиот живот
Врсничкото насилство стана сериозен предизвик низ целиот свет. Во превенцијата и спречувањето на насилството важна е подготвеноста на целата заедница да се вклучи во решавањето на проблемот. Ова подразбира постојана едукација на децата, почнувајќи од рана возраст, истовремено со едукацијата на родителите, но и на целото општество. Ова подразбира одговорност, вклученост и соработка на сите надлежни институции и заедницата, според Дневниот центар за деца со проблеми во однесувањето.

Важно е да се справиме со причините
Справувањето со децата што покажуваат проблематично однесување, кое често е комбинирано со кршење на законот, не е лесна задача поради многубројните социјални, економски и социјални предизвици, вели Анжел Ковачевиќ. Од голема важност е да се погледне заднината на насилното однесување на детето, односно да се справиме со причините, а не главно со последиците од таквото однесување.
-Бидете позитивни модели за вашите деца, бидете присутни. Покажете љубов, но и поставете јасни граници на дозволено и недозволено однесување. Што се однесува до општеството, важно е да се промовира култура на толеранција, право на различност и почитување на другите и да се грижи за медиумската содржина што им е достапна на децата без цензура. На сите нивоа, потребно е афирмирање на културните и образовните вредности, емпатија, асертивна-ненасилна комуникација, односно афирмација на благосостојбата на секој поединец во општеството – вели Анжел Ковачевиќ.