Нежното родителство, попустливото родителство и сличните стилови на воспитување се засноваат на нежност и неказнување. Со некои стилови и не се согласуваме, но сепак во нашата потсвест стои фактот дека некои родители не им викаат на децата, некои родители сите проблеми ги решаваат со разговор, дека казните не се во ред… Сето ова ни кажува дека можеби навистина не е во ред да им се лутиме на децата. Но, дали е така?

Сите понекогаш го губиме трпението и тоа е сосема нормално. Само треба да знаеме дека никој не очекува родителите баш никогаш да не се налутат. Понекогаш нашиот нервен систем едноставно мора да реагира. Важно е само како ние како родители да го надминуваме тој гнев, особено пред нашите деца.

„Митот за смиреноста“

Важно е да се повтори дека е во ред да се лутите како родител. Експертите измислиле термин за таа лажна приказна дека родителите никогаш не треба да покажуваат негативни емоции кон своите деца и го нарекуваат „митот за смиреноста“. Наместо да се грижиме секогаш да бидеме смирени, треба да запомниме да бидеме секогаш автентични. Родителството е важна и тешка работа и ни треба време, алатки и поддршка за да најдеме начини да ги изразиме гневот и фрустрацијата на здрави начини. Еве неколку техники:

Продолжени издишувања

Дишењето е нешто што можеме свесно да го контролираме и е идеално бидејќи е лесно достапен ослободувач од стрес. Докажано е дека длабокото и подолго издишување има смирувачки ефект. Целиот стрес што го складираме се одржува на одредено ниво. Дишењето го ублажува стресот на физичко ниво. Како да го направите тоа:

-Застанете за момент. Не мора да седите и да медитирате, па дури и да стоите в место, туку одвојте момент да се фокусирате и да се поврзете со вашето дишење. Вдишете и издишете неколку пати. Потоа, при следното вдишување, избројте колку време е потребно за целосно вдишување. Потоа запрете неколку секунди. Додека издишувате, видете дали можете да го изведете тоа на начин што издишувањето ќе биде подолго од вдишувањето. Може да се обидете и да „играте“, па да си зададете цел, да постигнете четири вдишувања, потоа пауза од седум секунди и издишување од осум секунди. Направете неколку такви рунди.

Масажа на вратот

Масажата на вратот ја стимулира циркулацијата на крвта и проодноста на кислородот до мозокот. Како да го направите тоа:

-Поставете го долниот дел од дланките на средината на грлото, така што ќе ги завиткате прстите околу вратот. Лесно притиснете, а потоа почнете да ги движите дланките по вратот нагоре и нанадвор, додека не стигнете до ушите. Повторете онолку пати колку што е потребно, околу пет пати.

Истресете се

Тресењето е природен начин за справување со стресот, па тоа како начин може да се види дури и во природата, на пример, кај преплашените животни. Кога станува збор за луѓето, важно ни е тоа да биде некаде каде што никој не може да нѐ види за да можеме да се опуштиме. Не постои еден правилен начин, така што не можете да погрешите, а децата го сакаат овој начин на справување со стресот! Како да го направите тоа:

– Исправете се и почнете да ги тресете нозете. Однесувајте се како да се обидувате да ги одвоите мускулите од коските. Потоа направете неколку тресења со колковите. Потоа протресете го стомакот, торзото и рамената, па рацете. На крајот, тресете ја главата. Уживајте и слободно повторувајте.

Пејте

Испуштањето гласови, исто како и дишењето на кое се заснова пеењето, го ублажува стресот. Пеењето е одлична вежба додека возите – а и децата можат да се приклучат! Како да го направите тоа:

-Првото нешто што треба да го направите е да процените какви емоции предизвикува песната што ќе ја изберете. Ако се чувствувате неволно и без енергија, можеби најдобриот избор е песна која ви го подигнува расположението. Ако сте повозбудени, можеби е подобро да изберете песна што е помалку стимулативна.

Поставување на нозете на ѕид

Положбата на телото „наопаку“ го активира нашиот барорецепторен рефлекс, кој реагира со забавување на срцето поради фактот дека нашите нозе и/или колкови се во повисока положба од мозокот. Како да го направите тоа:

-Прво, седнете што е можно поблиску до ѕидот. Потоа легнете и кренете ги нозете на ѕидот. Вашите коски треба да се насочени директно кон ѕидот. Опуштете ги рацете настрана или потпрете ги на стомакот. Останете во таа положба седум минути.

Автор: Наташа Крстичевиќ

Извор



912

X