Од тебе не наследив милиони, куќа на Дедиње, викендица во Тоскана, ниту летниковец на Хвар, но наследив талент за сликање, дарба за пишување, зборови за утеха, добар хумор, сила кога е најтешко и она најважно – ја наследив добрата душа и срце поголемо од сите квадрати.

Нашето прво летување

Иако ме облекуваше во стилот „црвено и розово носат само козите“, па поради тоа многумина ме исмејуваа, ти простив бидејќи ме научи дека е храбро да се биде поразличен и да не се припаѓа на масата. И денес, кога ми е тешко, јас ги облекував тие бои, бидејќи сум храбра да го поминам денот. Од истото летување помнам и дека паднав од највисокиот кревет во возот додека спиев бидејќи ти излезе да испушиш цигара. Ако го занемариме тоа, примарно добро си поминав.

Коњски трки

Извини за сите оние шешири што те малтретирав да ми ги купиш, а потоа ги губев или ги кинев. Знам колку те нервираше тоа. Сакав да бидам дама, баш како сите оние напудрени жени околу нас, но дивјакот во мене секојпат се возбудува кога коњот на кој вложивме симболични 10 динари не стигнуваше прв на целта. Јас едноставно силно навивав и не ни забележував кога одлетал шеширот.

Часови по пливање

Ти благодарам што секој вторник и четврток ме чекаше по тренинг и ме водеше на таканаречените „мама да не дознае“ колачи, поради кои ти го простив и оној еден пат кога заборави да дојдеш по мене. Иако пливањето најмногу го сакав поради гореспоменатите колачиња, оној ден кога се давев во Дунав излезе дека твоето инсистирање да се занимавам баш со тој спорт, всушност, било добра идеја.

Првото домашно милениче

Во време на инфлација и недостиг на гориво, ти се возеше до границата со Унгарија за да ми купиш бел лабрадор како новогодишен подарок. А бидејќи кучето повеќе беше твоја отколку моја „играчка“, јас низ соседството шетав кадифено куче, сè додека не ме научи да се изборам за она што го сакам. Тогаш првпат сама ја прошетав Бети. Вистината е, всушност, дека таа ме прошета мене. Се вратив дома среќна и горда, но со „излупени“ колена.

„Мојата“ прва писмена задача

Иако се засрамив пред целото одделение бидејќи наставничката сфати дека ти си ми ја напишал писмената, сепак сум ти благодарна бидејќи без твојот „ветер во грб“ денес не би се занимавала со пишување.

Ти си ќерко татин син

Бидејќи секогаш ми купуваше серии со автомобилчиња, пожарникари и други „машки“ играчки, се посомневав дека си сакал син, но не ти замерив. Се сеќавам еднаш кога ме водеше да купам патики. Сакав виолетови, а ти упорно вперуваше прст во „машките“ бои. Среќа беше по мое.

Тенис во обид

Се сеќавам и кога ме водеше на тенис, а се сеќавам и она магаре што неколку пати го погоди со топчето преку два тениски терени и превисока ограда. Иако мислеше дека си талентиран, тато, не си, но беше забавно.

Ти ми даде дом полн со шеги и смеа и најмалку што можев да направам за да ти се заблагодарам е да ти подарам зборови. Ти од нив живееш, баш како и јас. Тато, ти благодарам.

Автор: Тамара Богуновиќ

Извор