Новото истражување на Универзитетот во Калифорнија истакнува уште еден аспект од поделбата меѓу мајките и татковците и погенерално – жените и мажите. Истражувањето, или метаанализата на три различни студии го проучувала емоционалното здравје на 18.000 луѓе и споредило некои карактеристики како среќа, благосостојба, стрес и депресија. Првите две студии ги споредиле родителите со луѓе без деца и откриле дека татковците се посреќни од нивните врсници без деца. Третата студија ги споредила татковците со мајките и нивното ниво на среќа во родителството и воспитувањето деца. Се чини дека татковците се посреќни додека се грижат за своите деца отколку мајките.

Која е причината?

Резултатите од истражувањето покажуваат дека татковците си играат со своите деца многу почесто од мајките.

Жените сè уште носат поголем товар од мажите

Можеме да претпоставиме дека од 18.000 парови што учествувале во студијата, многу од нив делат еднакви домашни обврски. Но, во последниве години толку многу се зборува за невидливиот товар што го носат жените и мајките, што дури и во домовите каде што се делат домашните обврски, најголемиот дел од емоционалниот труд паѓа на жените.

-Овие резултати воопшто не ме изненадуваат. Жените сè уште често го носат когнитивниот товар во семејството. Едноставно кажано, дури и кога татковците се активно вклучени во домаќинството – жените обично сè уште се одговорни да водат евиденција за тоа што и кога треба да се направат работите и да се уверат дека тоа навистина се случува – вели психотерапевтот Лорен Н. Барнс.

Тоа само по себе е голема задача која предизвикува голем стрес. Сепак, тоа е невидлив товар, па на површината може да изгледа дека обврските се рамномерно поделени меѓу родителите.

-Луѓето забораваат да ги земат предвид менталната работа и труд кој се вложува за следење на сите различни работи што се случуваат или треба да се решат во домаќинството – додава психотерапевтот.

Од друга страна, авторите на студијата, кои се претежно жени, сугерираат дека среќата околу играта треба да се изедначи, односно сугерираат дека мајките ќе бидат посреќни ако повеќе си играат со своите деца. Се разбира, тоа е најверојатно точно, но звучи едноставно само на површината.

Играњето со децата паѓа во втор план поради стотиците видливи и невидливи обврски за кои се одговорни мајките

Најлесно е да се каже: „Мајки, одете играјте“. Оставете ги готвењето, садовите, алиштата, престанете да се грижите за списоците со намирници, сметките, прегледите на лекар, активностите на децата и милион други работи. Само играјте.

Кога би се симнал товарот на емоционалниот труд од мајките и кога мајките би можеле да си играат повеќе – тие сигурно би биле посреќни, но дали би биле посреќни затоа што си играат или затоа што не треба да размислуваат дали им снемува прашок за перење и дали ги извадиле алиштата од машината за перење или таму стојат од синоќа?

Да се ​​скрати приказната:

Мајките се уморни. Мајките се под стрес. Мајките ги сакаат своите деца, но играњето со нив често е во втор план поради стотиците видливи и невидливи обврски за кои се одговорни мајките. Иронично, истражувањето им дава на мајките само уште една работа за која треба да се грижат, уште еден невидлив товар. Сега можеме да се грижиме дека сме несреќни затоа што правиме нешто погрешно. Предлагањето мајките повеќе да се забавуваат и повеќе да играат само додава чувство на срам на листата.

Мајките работат, обезбедуваат емоционална поддршка за своите семејства, се грижат и ги воспитуваат децата, ги смируваат бесот и стравовите, а сугестијата дека жените треба да се однесуваат повеќе како мажите во родителството за да бидат посреќни само ја намалува улогата што ја играат мајките во нивните семејства, а да не зборуваме за омаловажувањето на оние татковци што исто толку се трудат да бидат добри родители.

Извор